завіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Рабіць што‑н. вельмі старанна, рупліва. Ля адной платформы завіхаліся людзі на чале з Ваўчком — яны прыладжвалі з бярвення і дошак сход[ы] для машын. Хадкевіч. Зімою ў гэтым пакоі вучыліся чацвёрты і пяты класы, а летам завіхаліся служанкі: мылі, сушылі і прасавалі настаўніцкую бялізну. Лобан.

2. каля каго-чаго. Горача выяўляць сваю прыхільнасць, адданасць каму‑, чаму‑н. Завіхацца каля сям’і. □ Пантагрыні ж вельмі патрэбна была дапамога, таму ён і завіхаўся каля свайго заакіянскага госця. Маўр. // Заляцацца да каго‑н., упадаць за кім‑н. Гэтая прыгажуня з першага ж дня пачала неяк занадта шчыра завіхацца каля ўрача. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

relapse

[rɪˈlæps]

1.

v.i.

1) ізно́ў упада́ць у які-н. стан

She relapsed into silence — Яна́ ізно́ў змо́ўкла

2) захварэ́ць паўто́рна

His health relapsed — Ён ізно́ў захварэ́ў

2.

n.

паўтарэ́ньне n. (хваро́бы), рэцыды́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

náchlaufen

* vi (s) (D)

1) бе́гчы (за кім-н.)

2) разм. заляца́цца (да каго-н.), упада́ць (за кім-н.)

3) навя́звацца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

abandon

[əˈbændən]

1.

v.t.

1) пакіда́ць; адмаўля́цца

to abandon a career — пакі́нуць прафэ́сію

to abandon a custom — адыйсьці́ ад звы́чаю

to abandon one’s home — пакі́нуць (свой) дом

2) адрака́цца; адмаўля́цца; адступа́ць

to abandon one’s position — адмо́віцца ад сваёй пазы́цыі, перакана́ньня

3) парыва́ць; вырака́цца; пазбыва́цца

to abandon a habit — пазбыва́цца звы́чкі

4) аддава́цца; упада́ць

to abandon oneself to despair — аддава́цца ро́спачы, упада́ць у ро́спач

2.

n.

1) бестурбо́тнасьць f.

to dance with youthful abandon — танцава́ць з маладо́й бестурбо́тнасьцю

2) бесцырымо́ннасьць, нястры́манасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бе́гать несов.

1. бе́гаць;

2. (убегать) уцяка́ць (ад каго, чаго);

3. (избегать) уніка́ць (каго, чаго); (чуждаться) цура́цца (каго, чаго);

4. (неотступно следовать, ухаживать) прост. бе́гаць, ганя́цца, упада́ць (за кім);

◊

бе́гает (но́сится) как угоре́лый бе́гае як шалёны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квапіцца, гнацца, падаць, упадаць; галіцца, разяўляцца, рымсціцца (разм.); ліпнуць (перан.) □ мець вока, лупіць вочы, разяўляць рот

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

кра́йнасць ж.

1. (крайняя ступень чаго-н.) Extrém n -s, -e;

упада́ць у кра́йнасць ins Extrém verfállen*, etw. auf die Spítze tréiben*;

2. (цяжкае становішча) äußerste Not;

даве́сці да кра́йнасці j-n bis zum Äußersten tréiben*;

да кра́йнасці разм. äußerst, im höchsten Gráde;

у кра́йнасці разм. im äußersten [schlímmsten] Fall

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

empty

[ˈempti]

1.

adj.

1) паро́жны, паро́жні, пусты́ (ку́бак)

2) паро́жны, во́льны, незаня́ты (дом, пако́й)

3) вы́гружаны, паро́жны (карабе́ль)

2.

v.t.

апаражня́ць, спаражня́ць; выліва́ць, высыпа́ць

3.

v.i.

1) апаражня́цца, пусьце́ць (пра за́лю)

2) упада́ць, уліва́цца, уцяка́ць (пра раку́)

•

- an empty promise

- empty of dreams

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wpływać

wpływa|ć

незак.

1. уплываць; упадаць;

Wisła wpływać do Bałtyki — Вісла ўпадае ў Балтыйскае мора;

2. паступаць; прыходзіць (пра грошы і да т.п.);

3. уплываць; уздзейнічаць; рабіць уплыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ergíeßen

*

1.

vt выліва́ць

◊ sein Herz ~ — раскрыва́ць сваю́ душу́

2.

(sich) упада́ць (пра раку)

sich in Tränen ~ — абліва́цца сляза́мі

sein Zorn ergóß sich über uns — яго́ гнеу́ навалі́ўся на нас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)