за́тычка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тое, чым затыкаюць што-н.

Драўляная з.

◊

Ад усіх дзірак (бочак) затычка — пра чалавека, якога пастаянна скарыстоўваюць для замены каго-н., выканання розных даручэнняў і пад; які любіць умешвацца не ў свае справы ці прымаць удзел ва ўсім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чле́нства, ‑а, н.

Удзел у арганізацыі, таварыстве, саюзе і пад. на правах члена (у 3 знач.); званне члена такой арганізацыі. Ленінскае разуменне членства ў партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспане́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба ці арганізацыя, якая выстаўляе на выстаўцы свае экспанаты. У .. [кірмашы] прымуць удзел 6900 экспанентаў з больш чым 40 краін. «Звязда».

[Ад лац. exponens, exponentis — які выстаўляе напаказ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

take part

браць або́ мець удзе́л у чым-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вінава́тасць, ‑і, ж.

Наяўнасць віны; удзел у злачынстве, праступку. Вінаватасць Наздрэйкаў у крадзяжы коней лічылася недаведзенай. Крапіва. Ва ўсіх было прыкрае адчуванне нейкай агульнай вінаватасці. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

participate [pɑ:ˈtɪsɪpeɪt] v. (in) браць удзе́л, удзе́льнічаць;

participate in a competition/discussion/meeting удзе́льнічаць у спабо́рніцтве/дыску́сіі/схо́дзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

enter into

а) браць удзе́л; увахо́дзіць, быць ча́сткай

б) дыскутава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

уча́ствующий

1. прич. які́ (што) удзе́льнічае; які́ (што) прыма́е (бярэ́) удзе́л; см. уча́ствовать;

2. сущ. удзе́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

participation [pɑ:ˌtɪsɪˈpeɪʃn] n. (in) удзе́л;

We want more participation in the decision-making. Мы хочам прымаць большы ўдзел у выпрацоўцы рашэнняў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адантабла́сты

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -бласты)

клеткі пазваночных, якія прымаюць удзел ва ўтварэнні дэнціну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)