luneta

ж. падзорная труба;

luneta astronomiczna — тэлескоп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

геліёграф, ‑а, м.

1. Тэлескоп з фотаапаратам, прызначаны для фатаграфавання Сонца.

2. Аўтаматычны апарат для запісу працягласці сонечнага свячэння.

3. Уст. Прыстасаванне для перадачы светлавых сігналаў на адлегласць.

[Ад грэч. hēlios — сонца і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

telescope

[ˈteləskoʊp]

1.

n.

тэлеско́п -а m.

2.

adj.

тэлеско́пны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

binoculars

[bɪˈnɑ:kjələrz]

n., pl.

біно́кль -я m.; двайны́ тэлеско́п або мікраско́п

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карано́граф

(ад карона + -граф)

тэлескоп для фатаграфавання сонечнай кароны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геліяско́п

(ад гелія- + -скоп)

тэлескоп для візуальнага вывучэння паверхні Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыётэлеско́п

(ад радыё- + тэлескоп)

астранамічная прылада для рэгістрацыі і даследавання радыёвыпрамянення касмічных аб’ектаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэфра́ктар

(ад лац. refractus = пераломлены)

тэлескоп, у якім адлюстраванне нябесных цел атрымліваецца з дапамогай лінзаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэфле́ктар, ‑а, м.

1. Увагнутае люстра для адбіцця светлавых або цеплавых праменяў. Кінааператары здымалі вячэрнюю Маскву. Яркае святло рэфлектараў сляпіла. Савіцкі. «Магчыма, грэлкі давалі мала цеплыні, — крыху збянтэжана думаў я, — электрычная печка з рэфлектарам пройме да самых касцей». Паслядовіч.

2. Тэлескоп, у якім адлюстраванне атрымліваецца пры дапамозе ўвагнутага люстра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяптры́чны

(гр. dioptrikos)

звязаны со светлавымі з’явамі, што адбываюцца ў розных празрыстых асяроддзях (напр. д. тэлескоп).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)