пазуме́нт

(ням. Posament, ад фр. passement)

шытая золатам або серабром тасьма для ўпрыгожвання адзення, мэблі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рызі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм.

1. Невялікі кавалачак рызіны, якім сціраюць напісанае; сцірка.

2. Ніткі з рызіны, а таксама шнур, тасьма з рызінавых нітак. Кароткія рукавы .. рызінкамі нацерлі вышэй локцяў шырокія чырвоныя палоскі. Вітка.

3. Спецыяльны від вязання, які мае ўласцівасць расцягвацца. Вязаць рызінкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карса́ж, гарса́ж

(фр. corsage)

1) частка жаночага адзення, якая аблягае грудзі, спіну і бакі;

2) пругкі пояс спадніцы і тасьма да яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гу́мка ж

1. (для сцірання) Radíergummi m -s, - і -s;

2.:

жава́льная гу́мка Káugummi m;

3. (гумавая тасьма) Gúmmiband n -(e)s, -bänder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

галу́н ​1, ‑у, м.

Падвойная сернакіслая соль алюмінію, марганцу і інш. (у крышталічнай форме скарыстоўваецца ў тэхніцы, а таксама для спынення крыві пры парэзах).

галу́н ​2, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Залатая, сярэбраная або мішурная тасьма, якая нашываецца на форменнае адзенне. Нашыць палоскі з галуну.

2. ‑а. Нашыўка з гэтай тасьмы. На сонцы зброя залаціцца, і ззяе шоўк і галуны. Машара.

[Фр. galon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разе́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Прыстасаванне для ўключэння электрапрыбораў у электрычны ланцуг.

2. Маленькі сподачак для варэння.

3. Сабраныя ў пучок стужка, тасьма, шнур і пад., якія служаць упрыгожаннем чаго-н.

4. Кружок з адтулінай у сярэдзіне, які засцерагае падсвечнік ад капель стэарыну, воску і пад.

5. Архітэктурнае або мастацкае ўпрыгожанне ў выглядзе кветкі з аднолькавымі пялёсткамі.

6. Шкляны або папяровы абажур для электрычнай лямпы ў выглядзе раструба.

|| прым. разе́тачны, -ая, -ае (да 1, 2, 4—6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

braid

[breɪd]

1.

n.

1) каса́ f. (з валасо́ў)

2) та́сьма f., тасёмка f.

3) касьні́к -а́ m., сту́жка f. (да валасо́ў)

2.

v.t.

1) пле́сьці, заплята́ць (валасы́)

to braid rugs — пле́сьці дываны́

2) абшыва́ць та́сьмай

3) зьвя́зваць сту́жкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Гі́чка ’ніжняя шырокая частка збанка’ (Шатал.). Па сваіх семантычных сувязях гэта лексема вельмі нагадвае слова гі́рка ’тс’ (гл.). Гі́чка, як і ўкр. ги́чка, звязана з гіч ’сцяблы, лісце і да т. п.’ (гл.). Ва ўкр. мове ги́чка азначае ’качан кукурузы без зерня; верхняя частка завязанага мяшка вышэй перавязі; валасы’ (гэта апошняе значэнне ўжываецца ў іранічным сэнсе). Для нас важнае тое, што як у слова гі́рка (гл.), так і ў слова гі́чка (укр. ги́чка) у семантычным полі сустракаецца значэнне ’валасы, стрыжка’, якое можа суадносіцца (метафарызацыя!) з ’часткай збанка’. Для слова гічка мы, праўда, чакалі б хутчэй значэння ’верхняя частка збанка’. Але параўн. яшчэ бел. дыял. гі́чка ’істужка, тасьма; верх завязанага напоўненага мяшка (вышэй завязкі)’ (Сл. паўн.-зах.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

taśma

taśm|a

ж.

1. тасьма, галун;

2. тэх. стужка;

~a miernicza — рулетка;

~a klejąca — ліпкая (клейкая) стужка;

~a izolacyjna — ізаляцыйная стужка;

~a karabinu maszynowego — кулямётная стужка;

~a filmowa — кінастужка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tape

[teɪp]

1.

n.

1) тасьма́, тасёмка f.

2) сту́жка f.

3) сантымэ́тар (прыла́да)

4) Scotch tape — кле́йкая сту́жка, скоч -у m

5)

а) магнітафо́нная сту́жка

б) магнітафо́нны за́піс

2.

v.t.

1) зьвя́зваць тасьмо́й; закле́йваць пля́стырам

2) вымяра́ць сантымэ́трам

3) запі́сваць на магнітафо́нную сту́жку

•

- breast the tape

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)