debark

I [dɪˈbɑ:rk]

1.

v.i.

выса́джвацца; сыхо́дзіць на зямлю́ (з вадапла́ва, ваго́на, самалёта); выгружа́цца

2.

v.t.

выса́джваць (пасажы́раў); выгружа́ць

II [,di:ˈbɑ:rk]

v.

зьдзіра́ць кару́ з дрэ́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

herúntergehen

* vi (s)

1) ісці́ ўніз, сыхо́дзіць

2) паніжа́цца, па́даць (пра цэны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дво́йчы, прысл.

1. Два разы. Ужо Костусь двойчы неўзаметкі Саскокваў з печы на разведкі. Колас. Двойчы ўжо ўздымалася над ракой, відаць, усё тая ж самая, хітрая чапля, не падпускаючы на стрэл. Брыль.

2. Удвайне. [Тарыел] ведаў толькі адно: іменна тут трэба сыходзіць у даліну, і гэта двойчы небяспечна: скала можа аказацца вельмі крутой, і тут жа, унізе, могуць аказацца салдаты. Самуйлёнак.

•••

Як двойчы два (чатыры) — бясспрэчна, ясна, зразумела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рельс м. рэ́йка, -кі ж.;

сходи́ть с рельсов сыхо́дзіць з рэ́ек;

◊

поста́вить на рельсы нала́дзіць, пусці́ць у ход;

перевести́ на рельсы пераве́сці на рэ́йкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

złazić

I незак.

1. злазіць;

2. сыходзіць, аблазіць

II зак. разм.

аблазіць, абысці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

get off

а) зла́зіць; сыхо́дзіць; высяда́ць

to get off the train — высяда́ць зь цягніка́

б) здыма́ць (паліто́)

в) уцячы́, уратава́цца; дапамагчы́ уцячы́

г) (пра самалёт) падыма́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nought [nɔ:t] n.

1. BrE нуль;

nought point one (

0,1) нуль цэ́лых адна́ дзяся́тая

2. lit. нішто́

♦

bring to nought разара́ць; зво́дзіць на нішто́;

come to nought быць беспаспяхо́вым/дарэ́мным/ма́рным, сыхо́дзіць на нішто́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verblúten

vi (s) i (sich) сыхо́дзіць [сплыва́ць] крывёю

das Herz verblútet — слю́ца абліва́ецца крывёю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канве́ер, ‑а, м.

Прыстасаванне для бесперапыннага перамяшчэння вырабаў пры іх апрацоўцы ад аднаго рабочага да другога або для транспарціроўкі грузаў. Па грукату, што рабілі .. [адліўкі], падаючы на канвеер, які нёс іх кудысьці ў цёмны правал у сцяне, адчувалася, што адліўкі важкія, з металу. Карпаў.

•••

Зялёны канвеер — сістэма планавай вытворчасці зялёных кармоў для бесперапыннага забеспячэння жывёлы на працягу ўсяго пашавага сезону.

Па канвееру — ад аднаго да другога (перадаваць і пад.).

Сысці (сыходзіць) з канвеера гл. сысці.

[Англ. conveyer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wykolejać się

незак.

1. сыходзіць з рэек; падаць пад адхон;

2. перан. збівацца са шляху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)