Verbum

nought [nɔ:t] n.

1. BrE нуль;

nought point one (

0,1) нуль цэ́лых адна́ дзяся́тая

2. lit. нішто́

♦

bring to nought разара́ць; зво́дзіць на нішто́;

come to nought быць беспаспяхо́вым/дарэ́мным/ма́рным, сыхо́дзіць на нішто́