збірацца, набірацца, гуртавацца, групавацца, канцэнтравацца, сыходзіцца, сходзіцца, збягацца, з'язджацца; збівацца (разм.); спаўзацца, споўзвацца, злятацца, сцякацца (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

zusmmenlaufen

* vi (s)

1) збяга́цца, сцяка́цца

2) зліва́цца (пра фарбы)

3) збе́гчы (пра малако)

4) садзі́цца (пра матэрыю)

5) сыхо́дзіцца, супада́ць

nsere Interssen lufen zusmmen — на́шы інтарэ́сы супада́юць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mix

[mɪks]

1.

v., mixed or mixt

1) зьме́шваць, мясі́ць е́ста)

2) злуча́ць, спалуча́ць

to mix business and pleasure — спалуча́ць спра́вы з прые́мнасьцю

2.

v.i.

1) злуча́цца, зьме́швацца

Oil and water will not mix — Але́й з вадо́ю ня зьме́шваецца

2) сыхо́дзіцца; ла́дзіць з кім; сябрава́ць

We do not mix well — Мы ня на́дта ла́дзім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лоб, лба (ілба); мн. лбы (ілбы), ‑оў; м.

Верхняя надвочная частка твару чалавека ці галавы жывёліны. Палкоўнік сядзеў на канапе і выціраў спацелы лоб. Лынькоў. На Максімаў лоб звісалі пасмачкі белых кучаравых валасоў. Асіпенка.

•••

Адкрыты лоб — высокі і круты лоб.

Аж вочы на лоб вылазяць (лезуць); вочы на лоб палезлі гл. вока.

Браць (узяць) у лоб гл. браць.

Забрыць лоб гл. забрыць.

Запісаць на лбе гл. запісаць ​1.

З-пад ілба — сярдзіта і недаверліва (глядзець, глянуць).

Ілбом сцяны не праб’еш гл. прабіць.

Лоб у лоб — насустрач адзін аднаму (ісці, сыходзіцца і пад.); тварам у твар. А цяпер трэба ўжо выступаць супроць ворага лоб у лоб. Пестрак.

Медны лоб (пагард.) — вельмі ўпарты, тупы чалавек.

На лбе напісана ў каго гл. напісаны.

Падставіць (свой) лоб гл. падставіць.

Пусціць (сабе) кулю ў лоб гл. пусціць.

У лоб — а) у вайсковай справе — з фронту, франтальным ударам. З атакі ў лоб нічога не выйшла. Гурскі; б) у марской справе — насустрач руху судна; в) залішне прамалінейна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сысці́ся

1. (сабрацца) sich versmmeln, zusmmenkommen* vi (s), zusmmentreffen* vi (s); zusmmentreten* vi (s);

2. (сустрэцца) einnder trffen*, (sich) beggnen; aufeinnder stßen* (сутыкнуцца);

3. (пра адзенне) zgehen* vi (s);

по́яс не сыхо́дзіцца der Gürtel geht nicht zu;

4. (пасябраваць) sich befrunden, Frundschaft schleßen*;

яны́ не сышлі́ся хара́ктарамі sie pssen nicht zueinnder; sie können sich nicht vertrgen;

5. разм. (пра інтымныя сувязі) ein Verhältnis ingehen* (з кім-н. mit D); miteinnder leben; geschlchtlich verkhren;

6. перан. (прыйсці да згоды) überinkommen* аддз. vi (s) (у чым-н. in D), sich inigen (адносна чаго-н. über A), sich verständigen (über A);

яны́ сышлі́ся ў цане́ sie hben sich über den Preis [bezüglich des Prises] verständigt;

7. (супасці) zusmmenfallen* vi (s), sich dcken;

усе́ паказа́нні сышлі́ся alle ussagen stmmten überin;

раху́нак не сыхо́дзіцца die Rchnung stimmt nicht;

8. (злучыцца) sich verbnden*, sich verinigen (пра горы і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

meet

[mi:t]

1.

v.t.met, meeting

1) сустрака́ць

2) знаёміцца з кім

Have you met my sister? — Ці вы знаёмыя з маёй сястро́ю?

3) задавальня́ць (жада́ньне, вымо́гі); абвярга́ць (пярэ́чаньне)

4) апла́чваць

to meet bills or debts — апла́чваць раху́нкі або́ даўгі

to meet a payroll — быць у ста́не плаці́ць зарпла́ту

2.

v.i.

1) сустрака́цца

2) зьбіра́цца (пра сход)

3) сыхо́дзіцца; злуча́цца (пра даро́гі); упада́ць, уліва́цца (пра раку́)

to meet (up) with —

а) сустрэ́цца, пазнаёміцца з кім

б) натыкну́цца, натра́піць на каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zgehen

*

1.

vi (s)

1) ісці́, накіро́ўвацца

auf j-n, auf etw. (A) ~ — падыхо́дзіць [набліжа́цца] да каго́-н., чаго́-н.

2) зачыня́цца (пра дзверы і г.д.); сыхо́дзіцца, зашпі́львацца (пра вопратку)

3) дахо́дзіць па прызначэ́нні; прыхо́дзіць, прыбыва́ць

ein Brief ging mir zu — я атрыма́ў ліст [пісьмо́]

4)

spitz ~ — завастра́цца, канча́цца вастрыём

2.

vimp (s) адбыва́цца, быць, здара́цца

es ging da lstig zu — там было́ ве́села

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

split2 [splɪt] v. (split)

1. раско́лваць; раско́лвацца; трэ́скаць; трэ́скацца;

split open узлама́ць (сейф, шафу і да т.п.);

split a stick раскало́ць кій;

The river splits the town into two. Рака дзеліць горад напалову;

I laughed till I tho ught I should split. Я ледзь не лопнуў са смеху.

2. дзялі́ць на ча́сткі; дзялі́цца; размярко́ўваць;

split a cake разраза́ць біскві́т уздо́ўж;

split the cost дзялі́ць расхо́ды

3. дзялі́цца на ча́сткі, распада́цца, раско́лвацца;

The court split four and four. Галасы ў судзе раздзяліліся: чатыры на чатыры;

The language split into several dialects. Мова распалася на некалькі дыялектаў.

split the difference браць сярэ́днюю велічыню́; сыхо́дзіцца ў цане́; ісці́ на кампрамі́с;

split hairs derog. спрача́цца пра дро́бязі; быць прыдзі́рлівым, педанты́чным;

split one’s sides with laughter ло́пнуць са сме́ху

split away [ˌsplɪtəˈweɪ] phr. v. =

split offsplit off [ˌsplɪtˈɒf] phr. v. адкало́цца, адшчапі́цца;

The road splits off from the highway. Дарога адгаліноўваецца ад шашы.

split up [ˌsplɪtˈʌp] phr. v. разысці́ся, разлучы́цца;

They split up after a year of marriage. Яны разышліся праз год пасля шлюбу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)