nocturne

[ˈnɑ:ktɜ:rn]

n.

1) Mus. накту́рн -у m

2) начна́я сцэ́на (карці́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

подмо́стки

1. театр. падмо́сткі, -каў ед. нет; (сцена) сцэ́на, -ны ж.;

2. (настил из досок) памо́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́джэнт

(англ. pageant)

перасоўная сцэна ў выглядзе вялікай павозкі ў сярэдневяковым тэатры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

П’е́та П’ета́

(іт. pieta = міласэрнасць)

сцэна аплаквання Хрыста Багародзіцай ў выяўленчым мастацтве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мініма́льны, ‑ая, ‑ае.

Самы малы, найменшы; проціл. максімальны. Сцэна — школьны ганак. Каб мець мінімальнае асвятленне, на перакладзіне павесілі ліхтар «лятучая мыш». Навуменка. Кожная расліна мае ў сабе мінімальныя дозы нейкіх металаў. Дубоўка.

[Ням. minimal, ад лац. minimus — найменшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрме́дыя, ‑і, ж.

1. Кароткая п’еса або ўстаўная сцэна, звычайна камічнага зместу, якія выконваюцца паміж актамі драматычнага або опернага твора. Інтэрмедыі беларускага школьнага тэатра 17–18 стст.

2. Тое, што і інтэрлюдыя.

[Ад лац. intermedio — прамежкавы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scena

scen|a

ж. сцэна;

~a obrotowa — вярчальная сцэна;

~a polityczna — палітычная сцэна;

~y zbiorowe — масавыя сцэны;

występować na ~ie — выступаць (іграць) на сцэне;

(po) za ~ą — за кулісамі;

zrobić ~ę — закаціць сцэну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

disgraceful

[dɪsˈgreɪsfəl]

adj.

гане́бны, сканда́льны

disgraceful behavior — гане́бныя паво́дзіны

a disgraceful scene — сканда́льная сцэ́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

finałowy

finałow|y

фінальны; заключны;

scena ~a — фінальная (заключная) сцэна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arena [əˈri:nə] n.

1. арэ́на; кру́глая сцэ́на (у цырку, тэатры і да т.п.)

2. арэ́на; по́ле дзе́йнасці;

the international/political arena міжнаро́дная/паліты́чная арэ́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)