◎ Нахі́льнік ’расліна Atropa belladonna L., красаўка’ (палес., Бейл.). Ад нахіліцца ’схіліцца, пахіліцца’, хіліць ’нахіляць, схіляць, звешваць’, відаць, названа так таму, што на ноч ці на дождж схіляецца ўніз, параўн. ахілкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

motivate

[ˈmoʊtəveɪt]

v.

1) матывава́ць, абгрунто́ўваць

2) быць прычы́най, схіля́ць, заахво́чваць да чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Нагіна́ць ’схіляць, нахіляць’ (ТСБМ, Нас., ТС), укр. нагина́ти ’тс’, польск. naginać ’тс’. Другаснае ўтварэнне ад гнуць (< *gybnǫti) па мадэлі пну, піна́ць замест першаснага гну, гіба́ць, якое дае рэгулярнае нагіба́ць ’тс’, параўн. Брукнер, 140.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

giąć

незак.

1. гнуць, згінаць; схіляць; хіліць;

2. камячыць;

giąć kark (grzbiet) — гнуць шыю (карак);

giąć kolana — схіляць калені; кленчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

convert​2 [kənˈvɜ:t] v.

1. (into/to) ператвара́ць; ператвара́цца; перарабля́ць, пераво́дзіць;

convert dollars into pounds пераво́дзіць до́лары ў фу́нты

2. пераваро́чваць, звярта́ць (у іншую веру), схіля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dispose

[dɪˈspoʊz]

v.t.

1) разьмяшча́ць, расстаўля́ць

2) абла́джваць, ула́джваць; выраша́ць

3) схіля́ць

•

- dispose of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beschwátzen

vt угаво́рваць; фам. загаво́рваць зу́бы

zu etw. ~ — схіля́ць да чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вярну́ць ’аддаць узятае або атрымаць згубленае’; ’прымусіць або папрасіць вярнуцца назад’; ’заняцца пакінутай справай’ (БРС, Яруш.); ’звярнуць з дарогі’ (КТС, Гарэц., Бяльк., Касп.); ’нахіліць, хіліць’; ’ісці (аб дыме з коміна)’; ’капаць зямлю’ (БРС); ’нагаворваць’ (БРС, Шат.); ’згарнуць кудзелю да прадзіва’ (Жд., 1). Укр. вернути ’атрымаць назад’; ’абярнуць адзін раз’; ’паварочваць’; ’схіляць да чаго-небудзь’; ’вяртаць’, рус. верну́ть: арханг. ’прыводзіць у абарачэнне’, йонаўск. ’схіляць да чаго-небудзь’; ’вяртаць назад’, каш. vernǫc, славен. vŕniti ’вяртаць, вярнуць’, серб.-харв. вр́нути ’вярнуць’; ’звярнуць, павярнуць, збочыць’, макед. врне ’вярнуць’, балг. върна ’вярнуць’; ’аддаць назад’; ’прымусіць вярнуцца’. Прасл. vьrnǫti < vьrtnǫti (Шанскі, 1, В, 61).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

располага́ть​III несов. (к расположи́ть​II) (вызывать симпатию, привлекать) схіля́ць, выкліка́ць прыхі́льнасць;

располага́ть к себе́ выкліка́ць прыхі́льнасць да сябе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

urabiać

незак.

1. апрацоўваць, вырабляць;

2. разм. схіляць (да чаго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)