схіля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. схіля́ю схіля́ем
2-я ас. схіля́еш схіля́еце
3-я ас. схіля́е схіля́юць
Прошлы час
м. схіля́ў схіля́лі
ж. схіля́ла
н. схіля́ла
Загадны лад
2-я ас. схіля́й схіля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час схіля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

схіля́ць несов.

1. (нагибать) склоня́ть, наклоня́ть;

2. перен. (да чаго) склоня́ть (к чему); привлека́ть;

3. (да каго, чаго) перен. (вызывать симпатию) располага́ть (к кому, чему);

1-3 см. схілі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

1. Незак. да схіліць.

2. Садзейнічаць чаму‑н. Шум дажджу схіляў да сну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схілі́ць, схілю́, схі́ліш, схі́ліць; схі́лены; зак.

1. што. Нагнуць, нахіліць; апусціць.

Жыта схіліла спелыя каласы.

2. перан., каго (што) да чаго і на што. Пераканаць у неабходнасці якога-н. учынку, рашэння.

С. сяброў да ўцёкаў.

С. выступаўшых на свой бок.

◊

Схіліць галаву — прызнаць сябе пераможаным, пакарыцца каму-, чаму-н.

|| незак. схіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. схіле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

преклоня́ть несов.

1. (почтительно наклонять) высок. схіля́ць;

преклоня́ть го́лову схіля́ць галаву́;

2. перен. (убеждать) книжн., уст. схіля́ць;

преклоня́ть на свою́ сто́рону схіля́ць на свой бок;

◊

преклоня́ть коле́на (коле́ни) высок. схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні, кле́нчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наклоня́ть несов.

1. нахіля́ць; (склонять) схіля́ць; (нагибать) нагіна́ць;

2. (направлять, склонять) уст. схіля́ць; накіро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схіля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да схіліцца.

2. Зал. да схіляць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярну́ць

‘паварочваць; нахіляць; схіляць; варочаць; рухацца’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вярну́ ве́рнем
2-я ас. ве́рнеш ве́рнеце
3-я ас. ве́рне ве́рнуць
Прошлы час
м. вярну́ў вярну́лі
ж. вярну́ла
н. вярну́ла
Загадны лад
2-я ас. вярні́ вярні́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ны́каць

‘схіляць галаву, як качкі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ны́каю ны́каем
2-я ас. ны́каеш ны́каеце
3-я ас. ны́кае ны́каюць
Прошлы час
м. ны́каў ны́калі
ж. ны́кала
н. ны́кала
Загадны лад
2-я ас. ны́кай ны́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ны́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

схілі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. схілю́ схі́лім
2-я ас. схі́ліш схі́ліце
3-я ас. схі́ліць схі́ляць
Прошлы час
м. схілі́ў схілі́лі
ж. схілі́ла
н. схілі́ла
Загадны лад
2-я ас. схілі́ схілі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час схілі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)