мсці́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць мсцівага; схільнасць да помсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць распуснага; схільнасць да распусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмі́чнасць, ‑і, ж.

Схільнасць да землетрасенняў, інтэнсіўнасць землетрасенняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улю́блівасць, ‑і, ж.

Схільнасць лёгка і часта ўлюбляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франтава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць франтаватага; схільнасць да франтаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыта́тніцтва, ‑а, н.

Разм. Дагматычная схільнасць да цытат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

містыцы́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, форма рэлігійна-ідэалістычнага светапогляду, заснаванага на эмоцыях, інтуіцыі і ірацыяналізме, а таксама наогул схільнасць да містыкі (у 1 знач.).

|| прым. місты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыхі́льнасць, -і, ж.

1. гл. прыхільны.

2. Добразычлівыя, спагадлівыя адносіны да каго-, чаго-н.; сімпатыя.

П. да сяброўкі.

3. Схільнасць да якога-н. занятку.

Вялікая п. да музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дыятэ́з, ‑у, м.

Схільнасць арганізма да якіх‑н. захворванняў.

[Ад грэч. diáthesis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стамля́льнасць, ‑і, ж.

Схільнасць да стамлення. Хуткая стамляльнасць арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)