surowy

I

суровы, строгі

II

сыры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Суво́ры ’суровы’ (Беларусіка, 19, 226). Параўн. укр. суво́рій ’тс’, рус. дыял. суво́рый ’суровыя; сярдзіты; брыдкі’. Актуалізавалася ў сучаснай мове пад уплывам украінскай, дзе звязваецца з уве́рий ’крывы; упарты’ (ЕСУМ, 5, 465), гл. свара, сувірацца; семантычна змененае ў выніку збліжэння з суровы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

heavy-handed [ˌheviˈhændɪd] adj.

1. жо́рсткі, суро́вы, дэспаты́чны

2. няспры́тны, няўме́лы, няўклю́дны, нязгра́бны, нехлямя́жы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Зрэ́бны ’суровы’ < *изгребьнъ (гл. зрэб’е), ужо з XIV–XV стст. jьz‑greb‑ьn‑ъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bástseide

f -, -n тэкст. часуча́, суро́вы ядва́б; фуля́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спарта́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Спарты, спартанцаў. Спартанскія воіны.

2. Які ўласцівы спартанцу, вызначаецца стрыманасцю; суровы. Спартанскі характар жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

katoński

суровы; рыгарыстычны;

zasady ~e — суровыя прынцыпы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unsparing

[ʌnˈsperɪŋ]

adj.

1) ве́льмі шчо́дры; лібэра́льны

2) суро́вы, бязьлі́тасны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жо́рсткі, -ая, -ае.

1. Крайне суровы, бязлітасны, неміласэрны.

Ж. чалавек.

Жорсткая расправа.

2. Вельмі моцны па сіле праяўлення, які пераўзыходзіць звычайную меру, ступень.

Жорсткая барацьба.

Жорсткія баі.

3. перан. Строгі, такі, які не дапускае выключэнняў.

Ж. рэжым.

Жорсткія ўмовы.

4. Пра ваду, якая ўтрымлівае шмат кальцыевых і магніевых солей.

|| наз. жо́рсткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аске́т, ‑а, М ‑кеце, м.

1. У старажытнасці — хрысціянскі падзвіжнік, які знясільваў сябе постам і доўгай малітвай.

2. Вельмі ўстрыманы чалавек, які вядзе суровы спосаб жыцця.

[Ад грэч. asketes — падзвіжнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)