Ало́мка ’вялікая суконная хустка’ (ДАБМ) да ламаць?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́ртаўскі: то́ртаўскі плото́к ’суконная тоненькая хустка’ (Ян.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kastor, ~u
м. уст. тэкст. кастор (суконная тканіна)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Лі́жаўка ’суконная хустка’ (ветк., Мат. Гом.). Да лізаука < 2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бушла́т
(рус. бушлат, ад ням. Buscherum = рыбацкая блуза)
1) суконная матроская куртка;
2) салдацкая куртка на ваце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ірмя́к ’армяк, суконная верхняя доўгая вопратка’ (Бяльк., Мат. Маг., Сл. паўн.-зах.). Гл. армяк.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бушла́т, ‑а, М ‑лаце, м.
Суконная матроская куртка. Думамі кожны сваімі заняты Пра даўняе гора, пра блізкае свята, Толькі мужчыну, што ў флоцкім бушлаце, Не пазнае пасівелая маці. Грахоўскі. // Салдацкая куртка на ваце. Паношаны салдацкі бушлат ледзь не трашчаў на яго крутых плячах. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пуплене́тка ’суконная хустка’ (Бяльк.). Няясна, магчыма, ад купленая (хустка) ці хустка з путамі, гл. пупел ’пампон, фрэнзель’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Су́кань, су́конь ’суконная пража’ (ТС). Дэрыват ад суканы < сукаць (гл.) з суф. ‑ь; ‑о‑, відаць, гіперкарэктнага паходжання.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ва́лянка 1. Гл. ваненка.
Ва́лянка 2. Гл. ва́ленка.
Ва́лянка 3 ’суконная вялікая хустка’ (З нар. сл.). Да валяны < валяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)