сукно́, -а́, мн. су́кны, -аў, н.

Шарсцяная або паўшарсцяная тканіна з гладкім ворсам.

◊

Класці (палажыць) пад сукно што (разм., неадабр.) — адкладваць, адцягваць рашэнне якой-н. справы, не даваць ходу чаму-н.

|| прым. суко́нны, -ая, -ае.

Суконная тканіна.

Суконная фабрыка.

◊

Суконная мова (разм., неадабр.) — невыразная, грубая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касто́р, -у, м.

Суконная шарсцяная тканіна з густым ворсам.

|| прым. касто́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бушла́т, -а, М -ла́це, мн. -ы, -аў, м.

Матроская суконная куртка або салдацкая куртка на ваце.

Флоцкі б.

|| прым. бушла́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суко́нны в разн. знач. суко́нный;

~нная ткані́на — суко́нная ткань;

~нная фа́брыка — суко́нная фа́брика;

◊ ~нная мо́ва — суко́нный язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касто́р, ‑у, м.

Суконная шарсцяная тканіна з густым ворсам.

[Фр. castor ад грэч. kástōr — бабёр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суко́нный прям., перен. суко́нны;

◊

суко́нный язы́к суко́нная мо́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суко́нны суко́нная суко́ннае суко́нныя
Р. суко́ннага суко́ннай
суко́ннае		 суко́ннага суко́нных
Д. суко́ннаму суко́ннай суко́ннаму суко́нным
В. суко́нны (неадуш.)
суко́ннага (адуш.)		 суко́нную суко́ннае суко́нныя (неадуш.)
суко́нных (адуш.)
Т. суко́нным суко́ннай
суко́ннаю		 суко́нным суко́ннымі
М. суко́нным суко́ннай суко́нным суко́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

суко́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сукна, з’яўляецца сукном. Суконная пража. Суконныя тканіны. □ [Баба:] — А я корціку аснавала шэсць губак... аснова парцяная, а ўток суконны будзе... Нікановіч. // Пашыты з сукна. [Тэкля] была апранута ў чыстую доўгую спадніцу і дабротны суконны сак. Краўчанка. Наперад выйшаў Пракоп у саматканым суконным фрэнчы. Грахоўскі.

2. Які служыць для вырабу сукна або гандлю сукном. Суконная фабрыка. Суконная мануфактура.

3. Які займаецца вырабам сукна або гандлем сукном. Сачыла рупліва бяльмо цыферблата. — Ці добра спіцца суконным магнатам. Панчанка.

4. перан. Невыразны; грубы. Суконная мова. □ Але гэта, відаць, часта бывае з усімі, хто бярэцца за пяро: у галаве носіш тое, што можа ўсхваляваць, запаліць чытача, а як сядзеш пісаць, дык з-пад пяра выходзяць нейкія вялыя, суконныя словы і думкі. Сабаленка. — Ото ж, якая дробязь, — Адказ я пачуў суконны. — Дасць вам даведку робат — Намеснік мой электронны. Макаль.

•••

Суконнае рыла гл. рыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камво́льна-суко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камво́льна-суко́нны камво́льна-суко́нная камво́льна-суко́ннае камво́льна-суко́нныя
Р. камво́льна-суко́ннага камво́льна-суко́ннай
камво́льна-суко́ннае		 камво́льна-суко́ннага камво́льна-суко́нных
Д. камво́льна-суко́ннаму камво́льна-суко́ннай камво́льна-суко́ннаму камво́льна-суко́нным
В. камво́льна-суко́нны (неадуш.)
камво́льна-суко́ннага (адуш.)		 камво́льна-суко́нную камво́льна-суко́ннае камво́льна-суко́нныя (неадуш.)
камво́льна-суко́нных (адуш.)
Т. камво́льна-суко́нным камво́льна-суко́ннай
камво́льна-суко́ннаю		 камво́льна-суко́нным камво́льна-суко́ннымі
М. камво́льна-суко́нным камво́льна-суко́ннай камво́льна-суко́нным камво́льна-суко́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калма́ціцца, ‑ціцца; незак.

1. Станавіцца калматым; кудлаціцца, касмаціцца. Чорныя валасы .. [Йонаса] калмаціліся на ветры. Броўка. // Мець выгляд чаго‑н. калматага, здавацца калматым. Падпяразаная суконная жакетка калмацілася ўнізе сваёю няроўнаю абарванасцю. Чорны.

2. Зал. да калмаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)