Лю́нскі ў выразе люнскае сукно ’замежны’ (Нас.), ст.-рус. лунское (лундское) сукно ’англійскае сукно’, лундышъ, лундушъ, люндышъ, ст.-чэш. Lúnský, ст.-польск. luneński, luński, lundysz — усе з с.-ням. lundisch, устар. lündsch, lünsch ’англійскае сукно з Лондана < Lunden ’Лондан’. Бел. назва ўзята з польск. luńskie sukno. Насовіч (275) памылкова выводзіць гэты прыметнік з назвы горада Лейдэн. Ст.-бел. люндышъ, лундышъ, люндишъ ’гатунак сукна’ (1578 г.) запазычаны са ст.-польск. lundysz (Булыка, Лекс. запазыч. 107).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фларэнты́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фларэнцыі, фларэнтыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Фларэнтыйскія звычаі. // Зроблены ў Фларэнцыі. Фларэнтыйскае сукно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драп

(фр. drap = сукно)

тоўстая шарсцяная або паўшарсцяная тканіна, з якой шыюць верхняе адзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

віго́невы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вігоні (у 3 знач.). // Зроблены з вігоні (у 2, 3 знач.). Вігоневы шалік. Вігоневае сукно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мундзі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мундзіра. Мундзірнае сукно. □ Твар .. [танкіста] быў як набрынялы, і кадык выпіраў з расшпіленага мундзірнага каўняра. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глумі́ць несов., разг. по́ртить; зря тра́тить; трави́ть;

гэ́ты краве́ц то́лькі глу́міць сукно́ — э́тот портно́й то́лько по́ртит сукно́;

г. лес — зря тра́тить лес;

г. пасе́вы — трави́ть посе́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сермя́га ж., уст.

1. саматка́нае сукно́;

2. (одежда) сві́тка, -кі ж.; сярмя́га, -гі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

woolens

сукно́ n.; суко́нная або́ ваўня́ная во́пратка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сукнава́льня Майстэрня, у якой валілі сукно (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

сае́та, ‑ы, ДМ саеце, ж.

Уст. Тонкае высокагатунковае сукно. Вашы скарбы не ў ядвабнай Магнацкай саеце, А ў сярмязе непавабнай, Старшай на ўсім свеце. Купала.

[Польск. sajeta ад іт. saietta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)