цві́навы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з цвіну. Цвінавая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

frock [frɒk]n. жано́чая або́ дзіця́чая суке́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пакараце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Стаць карацейшым.

Сукенка пакарацела.

З надыходам зімы дні пакарацелі.

|| наз. пакарачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Лае́нка ’сукенка’ (Жд. 1). Суфікс па аналогіі да запазычанага з польскай мовы сукенка. Да лайно (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

камло́тавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, пашыты з камлоту. Камлотавая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісяя́, ‑і, ж.

Тонкая празрыстая тканіна. Сукенка з кісяі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крымпле́навы, ‑ая, ‑ае.

Пашыты, зроблены з крымплену. Крымпленавая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́павы, ‑ая, ‑ае.

Пашыты, зроблены з крэпу. Крэпавая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

файдэшы́навы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, пашыты з файдэшыну. Файдэшынавая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тое, што і сукенка.

2. зб. Бялізна (разм.).

Мыць п.

|| прым. пла́ццевы, -ая, -ае.

Плаццевыя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)