хвасну́ць

‘стукнуць, сцебануць каго-небудзь, што-небудзь і па кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хвасну́ хваснё́м
2-я ас. хвасне́ш хвасняце́
3-я ас. хвасне́ хвасну́ць
Прошлы час
м. хвасну́ў хвасну́лі
ж. хвасну́ла
н. хвасну́ла
Загадны лад
2-я ас. хвасні́ хвасні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час хвасну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хлесяну́ць

‘плёснуць (пра хвалі); стукнуць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хлесяну́ хлесянё́м
2-я ас. хлесяне́ш хлесеняце́
3-я ас. хлесяне́ хлесяну́ць
Прошлы час
м. хлесяну́ў хлесяну́лі
ж. хлесяну́ла
н. хлесяну́ла
Загадны лад
2-я ас. хлесяні́ хлесяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час хлесяну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шандара́хнуць

‘моцна ўдарыць, стукнуць каго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шандара́хну шандара́хнем
2-я ас. шандара́хнеш шандара́хнеце
3-я ас. шандара́хне шандара́хнуць
Прошлы час
м. шандара́хнуў шандара́хнулі
ж. шандара́хнула
н. шандара́хнула
Загадны лад
2-я ас. шандара́хні шандара́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шандара́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тра́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Моцна, з сілай стукнуць каго-, што-н. або чым-н.

Т. кулаком па спіне.

2. Выстраліць; забіць, застрэліць.

Т. з вінтоўкі.

Трахнулі двух ваўкоў.

|| незак. тра́хаць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ця́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак. (разм.).

1. гл. цяпаць.

2. каго-што. Укусіць, схапіць зубамі.

Сабака цяпнуў за палец.

3. што і чаго. Выпіць спіртнога.

Ц. чарку.

4. каго. Стукнуць, ударыць каго-н.

Ц. па галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сшиби́ть сов., разг.

1. збіць, мног. пазбіва́ць;

2. (столкнуть вместе) сту́кнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гры́мнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. гл. грымець.

2. Нечакана, раптоўна пачацца.

Грымнула вайна.

3. чым і без дап. 3 сілай ударыць, стукнуць.

Г. кулаком па стале.

Г. палена на падлогу.

4. 3 шумам, грукатам паваліцца, упасці.

Г. з лесвіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ву́рзнуць ’ударыць, стукнуць’ (КСП, Шн., 2; Яўс.); ’стукнуць нагой’ (З нар. сл.); ’хутка выслізнуцца з рук’ (Шат.), ву́рзнуцца ’выцяцца, рэзнуцца’ (Бяльк.); ’моцна ўдарыцца’ (Яўс.). Гукапераймальнае; параўн. таксама чэш. vrznouti ’ударыць, стукнуць’ (адносна якога гл. Махэк₂, 702), магчыма, другаснае збліжэнне з рэ́заць, рэзану́ць, якое як і польск. wyrznąć мае значэнне ’выразаць’ і ’стукнуць, выцяць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

го́гнуць

‘разбіць што-небудзь, стукнуць каго-небудзь і па кім-небудзь, чым-небудзь, у што-небудзь (гогнуць яго, гогнуць у спіну)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. го́гну го́гнем
2-я ас. го́гнеш го́гнеце
3-я ас. го́гне го́гнуць
Прошлы час
м. го́гнуў го́гнулі
ж. го́гнула
н. го́гнула
Загадны лад
2-я ас. го́гні го́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час го́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кракі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Рабіць кракі.

кракірава́ць, ‑ру́ю, ‑ру́еш, ‑ру́е; зак. і незак., што.

Гуляючы ў кракет, стукнуць (стукаць) сваім шарам шар другога іграка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)