грук разг.

1. сущ. (род. гру́ку) м. стук, гро́хот;

2. межд., в знач. сказ. стук, хлоп;

◊ ні сту́ку ні гру́ку — ти́хо, без шу́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дро́бат, -ту м. (дробный стук) дробь ж.;

бараба́нны д. — бараба́нная дробь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

turkot, ~u

м. грукат, стук, тарахценне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ме́рны

1. (ритмичный) ме́рный; ро́вный; разме́ренный;

м. стук ко́лаў — ме́рный (ро́вный, разме́ренный) стук колёс;

2. (служащий для измерения) ме́рный;

м. ланцу́г — ме́рная цепь;

3. (средний) уме́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лістано́сец, ‑носца, м.

Тое, што і пісьманосец. Раптам — стук у дзверы. Падыходжу. Госць жаданы. Лістаносец. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. стукаць, а таксама гукі гэтага дзеяння; стук. Стуканне дзятла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Geklápper

n -s стук, бразгата́нне, бра́зганне

das ~ der Zähne — ля́сканне зуба́мі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дробь​III

1. (дробны стук) дро́бат, -ту м.;

2. (трель) по́шчак, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

clatter​1 [ˈklætə] n.

1. стук

2. грук, гру́кат, ляск

3. ту́пат

4. балбатня́, траскатня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pelt​2 [pelt] n.

1. кі́данне, шпурля́нне

2. мо́цны ўдар

3. стук дажджу́ альбо́ гра́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)