аге́нт

(лац. agens, -ntis = які дзейнічае)

1) асоба, упаўнаважаная арганізацыяй, установай, прадпрыемствам для выканання службовых даручэнняў, асобых заданняў (напр. страхавы а.);

2) чый-н. стаўленік, прыслужнік;

3) супрацоўнік вышукной або разведвальнай службы;

4) прычына, якая выклікае тыя або іншыя з’явы ў прыродзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

страхо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы; Р мн. ‑ховак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. страхаваць (у 1, 2 знач.).

2. Страхавая кампенсацыя. Да Шаманскага .. [Шаблонскі] паставіўся вельмі па-сяброўску. — Лён ты заары, Павел Паўлавіч, хоць страхоўку атрымаеш. Дуброўскі.

3. Разм. Страхавы плацеж, узнос. На самым днечку скрыначкі ляжалі даваенныя акладныя лісты і квітанцыі на аплату страхоўкі. Пальчэўскі.

4. перан. Сродак засцярогі ад чаго‑н. непрыемнага, непажаданага. [Капітан:] — Для страхоўкі дзіця прыхапілі, каб больш верагоднай была версія. А што, калі мы не паверым у вашу версію. Сабаленка. Нават Андрэй, маўклівы канспіратар, не стрываў — пекануў дыскутанта адпаведным настрою матам, дадаўшы ў канцы, для страхоўкі, па-нямецку. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аге́нт​I м

1. (прадстаўнік) Agént m -en, -en; Vertréter m -s, -;

страхавы́ аге́нт Versícherungsvertreter m -s, -;

падатко́вы аге́нт Finánz beamte (sub) m -n, -n, Beámter der Stéuerverwaltung;

2. (супрацоўнік разведкі) Agént m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

certyfikat, ~u

м. сертыфікат; пасведчанне; certyfikat asekuracyjny — страхавы сертыфікат;

certyfikat jakości — cepтыфікат якасці;

certyfikat transportowy — транспартны сертыфікат;

certyfikat walutowy — валютны сертыфікат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аге́нт

(ням. Agent, ад лац. agens, -ntis = які дзейнічае)

1) асоба, упаўнаважаная ўстановай, прадпрыемствам, арганізацыяй для выканання службовых даручэнняў (напр. страхавы а.);

2) чый-н. стаўленік, прыслужнік;

3) супрацоўнік вышукной або разведвальнай службы;

4) прычына, якая выклікае тыя або іншыя з’явы (у прыродзе, арганізме і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

узно́с м

1. (унясенне платы) Záhlung f -, -en, Éinzahlung f -, -en; Rátenzahlung f (у растэрміноўку);

рабі́ць узно́с den Béitrag entríchten [bezáhlen];

2. (заплачаныя грошы) Béitrag m -(e)s, -träge; канц чле́нскі узно́с Mítgliedsbeitrag m;

усту́пны узно́с Béitrittsgebühr f, -en;

страха́вы узно́с Versícherungsbeitrag m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

składka

składk|a

ж.

1. складчына;

2. узнос; унёсак; складка;

~i członkowskie — членскія ўзносы;

~a od ubezpieczonych (ubezpieczeniowa) — страхавы ўзнос;

ściągać ~i — браць узносы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

legitymacja

ж. пасведчанне асобы; білет;

legitymacja związkowa — прафсаюзны білет;

legitymacja służbowa — службовае пасведчанне;

legitymacja szkolna — вучнёўскі білет;

legitymacja studencka — студэнцкі білет;

legitymacja członkowska — членскі білет;

legitymacja ubezpieczeniowa — страхавы білет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dokument, ~u

м.

1. дакумент;

dokument handlowy — гандлёвы дакумент;

dokument księgowy — бухгалтарскі дакумент;

dokument płatniczy — плацежны дакумент;

dokument przewozowy — перавозачны (транспартны) дакумент;

dokument ubezpieczeniowy — страхавы дакумент;

sporządzić dokument — аформіць (скласці) дакумент;

2. спец. дакументальны фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

opłata

opłat|a

ж.

1. плата;

za niewielką (drobną) ~ą — за невялікую плату;

2. пошліна, збор;

~a celna — мытная пошліна;

~a manipulacyjna — маніпуляцыйная аплата;

~a ubezpieczeniowa — страхавы збор;

~a pocztowa — паштовы збор;

~a drogowa — дарожны збор;

~a stemplowa — гербавы збор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)