wash2 [wɒʃ] v.

1. мыць, мы́цца;

This sweater washes well. Гэты світар добра мыецца.

2. абмыва́ць (берагі)

wash one’s dirty linen in public BrE ≅ выно́сіць сме́цце з ха́ты;

wash one’s hands of smb./smth. умы́ць ру́кі; здыма́ць з сябе́ адка́знасць за каго́-н./што-н.

wash away [ˌwɒʃəˈweɪ] phr. v. змыва́ць, адносі́ць (вадой)

wash down [ˌwɒʃˈdaʊn] phr. v.

1. (with) вымыва́ць

2. запіва́ць (вадою, сокам і да т.п.)

wash off [ˌwɒʃˈɒf] phr. v.

1. змыва́ць; змыва́цца

2. адмыва́ць; адмыва́цца

wash out [ˌwɒʃˈaʊt] phr. v.

1. адмыва́ць (пляму)

2. мо́цна стамля́цца

wash up [ˌwɒʃˈʌp] phr. v.

1. мыць (посуд)

2. AmE мыць (твар і рукі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grow [grəʊ] v. (grew, grown)

1. расці́; павялі́чвацца;

a growing number усё бо́льшая ко́лькасць;

He has grown a lot. Ён вельмі вырас;

The crowd grew. Натоўп павялічваўся.

2. выро́шчваць, разво́дзіць;

grow potatoes выро́шчваць бу́льбу;

grow roses разво́дзіць ру́жы

3. : grow a beard/moustache адпуска́ць бараду́/вусы́

4. рабі́цца, станаві́цца;

grow dark/light цямне́ць/світа́ць, святле́ць;

grow tired стамля́цца;

It grew cold. Cтала холадна./Пахаладала;

He grew rich. Ён разбагацеў.

grow out [ˌgrəʊˈaʊt] phr. v. (of) вы́расці (з адзення);

He grew out of his clothes. Ён вырас са свайго адзення.

grow up [ˌgrəʊˈʌp] phr. v. вы́расці, стаць даро́слым;

I grew up on a farm. Я вырас на ферме.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пе́таваць, (у Нас.пыкаць) ’моцна біць’, ’цяжка працаваць’ (Гарэц., Нас., Растарг., Стан.; гом., Шн. 2; Бяльк.), прыкладаць вялікія намаганні’ (ТС), лётаць ’біць’ (чач., Мат. Гом.), аставацца ’біцца, выконваць непасільную цяжкую работу, многа і цяжка працаваць’, ’мучыцца, бедаваць’ (Юрч.; жлоб., Жыв. сл.: полац., Жыв. ІС; б.-каш., рагач., Мат. Гом.), ’жыць у бядзе, мастачак’ (Янк. 2; Ян.), петвацца ’мардавацца, выбівацца з сіл’ (Мар. Том.), астоіцца ’змагацца, біцца з чым-небудзь да знямогі, важдацца, валтузіцца’ (Нас.). Рус. летать ’біць’; ’мучыць, мардаваць’; ’выконваць цяжкую працу’; ’гаварыць праз сілу, ледзь-ледзь’; ’знаць, разумець’; петаться ’старанна і цяжка працаваць’, ’моцна стамляцца’, ’дамагацца чаго-небудзь’; славен. vzpėtiti se ’згадаць, успомніць’, серб.-харв. петити ’захаваць у памяці’, харв. далмацінец napėtali se, napalam se ’намучыцца, намардавацца’. Прасл. *pelali/*petati(?). Сабалеўскі (ЖМНП, 1886, верасень, 145) звязвае рус. летать праз чаргаванне галосных з питать, пестуй, аднак не разглядаецца семантыка біць’. Праабражэнскі (2, 51) выводзіць яго з пехтать, што фанетычна не пераконвае (Фасмер, 3, 251). Насовіч (542) выводзіць бел. пілаваць з грэч. παίω, παίσω, παιφάσσω ’б’ю, шту рхаю, стукаю’. Махэк (Slavia, 28, 271) таксама супастаўляе рус. летать з грэч. παίω ’тс’ і разглядае рус. слова як інтэнсіў з суф. -/- (*ре‑ ta‑ti), хаця грэч. παίω ўзыходзіць да (кіпрск.) παΤιω. Куркіна (Этимология–1972, 60–64) рус. летать узводзіць да і.-е. кораня !!!роі‑ з пашыральнікам -/-, які ляжыць у аснове грэч. πο(ι)α ’трава, корм’, літ. pietus ’абед’, ст.-інд. pilus ’харч’, авест. ріій‑ ’ежа’; балг. дыялектны матэрыял з каранямі pet‑ і pit‑ прымыкае да тэрміналогіі, звязанай з абазначэннем спосабаў прыгатавання ежы з хлеба, з зярнят: ліпнем ’мну, лаўлю’ — петле, петлак ’спечаныя зярняты кукурузы’. У такім выпадку можна дапусціць роднаснасць pet- і pi/‑ са значэннем ’біць’. Сюды ж летун (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пристава́ть несов.

1. прыстава́ць; (о липком и красящем) бра́цца (за што); (липнуть, прилипать) лі́пнуць, прыліпа́ць;

кра́ска хорошо́ пристава́ла к тка́ни фа́рба до́бра бра́лася за ткані́ну;

2. (о болезни) разг. прыстава́ць;

3. (обращаться к кому-л. с назойливостью) разг. прыстава́ць; чапля́цца;

пристава́ть с вопро́сами прыстава́ць з пыта́ннямі;

не пристава́й! не прыстава́й (не чапля́йся)!;

4. (присоединяться) прыстава́ць, далуча́цца;

5. (причаливать) прыстава́ць, прыча́льваць;

ло́дка пристаёт к бе́регу ло́дка прыстае́ да бе́рага;

6. (останавливаться, располагаться) прост., уст. спыня́цца;

7. обл. (уставать, утомляться) прыстава́ць, стамля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wear2 [weə] v. (wore, worn)

1. быць адзе́тым, насі́ць (адзенне, абутак і да т.п.);

wear one’s hair long насі́ць до́ўгія валасы́

2. выгляда́ць, мець вы́гляд;

She always wears a smile. У яе заўжды на вуснах усмешка.

3. зно́шваць; зно́швацца;

wear smth. into holes знасі́ць што-н. да дзі́рак

4. знясі́льваць; знясі́львацца

5. насі́цца (пра адзенне);

wear well насі́цца до́бра

wear thin вычэ́рпвацца, канча́цца;

My temper was wearing thin. Маё цярпенне канчалася;

wear one’s years well до́бра выгляда́ць на свае́ гады́;

wear one’s heart on one’s sleeve не (уме́ць) хава́ць сваі́х пачу́ццяў

wear away [ˌweərəˈweɪ] phr. v.

1. зно́шваць; зно́швацца

2. разбура́ць; разбура́цца;

A softer rock wears away. Больш мяккая скала звычайна разбураецца.

3. канча́цца;

The long autumn wore away. Доўгая восень скончылася.

wear down [ˌweəˈdaʊn] phr. v. стамля́ць; стамля́цца; знясі́льваць;

The long waiting wore down our resistance. Доўгае чаканне змусіла нас не супраціўляцца.

wear off [ˌweərˈɒf] phr. v. прахо́дзіць, спыня́цца;

The pain wore off. Боль сціх.

wear on [ˌweərˈɒn] phr. v. цягну́цца, ісці́ (пра час)

wear out [ˌweərˈaʊt] phr. v.

1. зно́шваць; зно́швацца;

He wore out his shoes wandering around the city. Ён дарваў свае туфлі, блукаючы па горадзе.

2. стамля́ць, знясі́льваць; змардава́ць;

The past two days really wore him out. Два мінулыя дні, і праўда, стамілі яго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)