трохборац назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які ўдзельнічае ў трохбор’і.

|| жаночы род: трохборка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цяжкавагавік назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен (барэц, баксёр, штангіст і пад.) цяжкай вагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шабліст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на шаблях.

  • Каманда шаблістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

zawodowiec

м. прафесіянал (спартсмен)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

біятланіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца біятлонам.

|| жаночы род: біятланістка

|| прыметнік: біятланісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бабслеіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца бобслеем.

|| жаночы род: бабслеістка.

|| прыметнік: бабслеісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

баскетбаліст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца баскетболам.

|| жаночы род: баскетбалістка.

|| прыметнік: баскетбалісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

брасіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які плавае брасам.

|| жаночы род: брасістка.

|| прыметнік: брасісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дзюдаіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца дзюдо.

|| жаночы род: дзюдаістка.

|| прыметнік: дзюдаісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

планерыст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца планерызмам.

|| жаночы род: планерыстка.

|| прыметнік: планерысцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)