ubolewanie

ubolewani|e

н. кніжн. спачуванне, спагада; жаль;

godny ~a — варты жалю (спачування);

wyrazy ~a — спачуванне; словы спачування;

wyrazić ~e z powodu ... — выказаць спачуванне з прычыны (па прычыне) ...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сострада́ние ср. спачува́нне, -ння ср., спага́да, -ды ж., жаль, род. жа́лю м.;

возбуди́ть в ко́м-л. сострада́ние вы́клікаць у каго́е́будзь спачува́нне (жаль), абудзі́ць у кім-не́будзь жаль;

сде́лать что́-л. из сострада́ния зрабі́ць што-не́будзь з жа́лю (спачува́ючы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́тасць ж (велікадушныя адносіны) Gnde f -; Mtleid n -(e)s (міласць, спагада);

без лі́тасці schnungslos, gndenlos, hne Gnde;

не дава́ць лі́тасці ніко́му nemand(en) schnen, kine Schnung üben; erbrmungslos vrgehen*;

здава́цца на лі́тасць перамо́жцы sich dem Seger auf Gnde und Úngnade ergben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mercy [ˈmɜ:si] n. жа́ласць, спага́да; міласэ́рнасць; лі́тасцівасць;

have mercy (on) шкадава́ць, быць міласэ́рным;

it’s a mercy infml гэ́та шча́сце (што);

It’s a mercy no one was near during the explosion. Гэта шчасце, што нікога не было паблізу ў час выбуху;

a mercy flight/mission выратава́льны палёт/выратава́льная мі́сія

at the mercy of ца́лкам пад ула́дай, на мі́ласці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АСТАШО́НАК Алесь

(Аляксандр Мікалаевіч; нарадзіўся 1.6.1954, Мінск),

бел. пісьменнік. Скончыў Мінскі пед. ін-т замежных моў (1976). Працаваў перакладчыкам у Алжыры, рэдактарам у БелЭн, штотыднёвіку «ЛІМ», у час. «Крыніца». Аўтар кніг прозы «Фарбы душы» (1989) і «П’яная кніга, або Жоўты колер белага снегу» (1996), п’ес «Іскры ўначы» (паст. 1982, апубл. 1986) і «Камедыянт, ці Узнёсласць сумнай надзеі» (паст. 1984, апубл. 1985), «Рэпетыцыя», «Спагада», «Ахвяра» (усе 1994). Творы Асташонка адметныя псіхалагізмам, філасафічнасцю, шырынёй жанрава-тэматычнага дыяпазону. Паводле сцэнарыяў Асташонка пастаўлены маст. тэлефільмы «Камедыянт» (1987) і «Сон» (1989, 1-я прэмія Міжнар. тыдня кіно ў Тэруэлі, Іспанія, 1989). Пераклаў на бел. мову з англ. раманы Б.Стокера «Дракула», Г.Макай «Бывай, жыццё, бывай, каханне!» (абодва 1992—93), Р.Стывенсана «Востраў скарбаў» (1993) і інш., п’есу Ю.О’Ніла «Поўня для пасынкаў лёсу» (паст. 1994), з франц. раман П.Буля «Планета малпаў» (1990), кн. Ж.Сіменона «Пад страхам смерці» (1992) і інш.

І.У.Саламевіч.

т. 2, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

pity

[ˈpɪti]

1.

n., pl. -ies

спачува́ньне, шкадава́ньне n., спага́да f.; лі́тасьць f., памілава́ньне n.

it is a pity — Шкада́!

What a pity! — Як шкада́!

to have or take pity on — зьлі́тавацца над кім, шкадава́ць каго́, спагада́ць каму́

without pity — бязьлі́тасна, няшча́дна

2.

v.

шкадава́ць каго́, спачува́ць, спагада́ць каму́

- for pity’s sake

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перасі́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

1. каго-што. Перамагчы сілай у барацьбе; узяць верх. Лерасіліць таварыша і паваліць. Плыўцы перасілілі цячэнне. □ Не думае класціся і ляснік. Быццам згаварыліся хлопчыкі з ім: хто каго перасіліць, хто першы засне. Паўлаў. // што. Атрымаць верх, праявіцца, адчуцца з большай сілай. Міхал ніколі не стане панскім слугой да канца, службовы абавязак не перасіліць у ім чалавека. Навуменка. // што. Заглушыць які‑н. гук, шум больш моцным гукам, шумам. Вася паставіў на дол чамаданчык, сунуў у рот два пальцы і зычна свіснуў, стараючыся перасіліць шум рухавіка. Краўчанка.

2. перан.; каго-што. Пераадолець, заглушыць якое‑н. пачуццё, адчуванне, жаданне і пад. Перасіліць боль. Перасіліць нянавісць. Перасіліць страх. □ Чалавек сам павінен перасіліць гора. Старонняя спагада часам толькі сыпле соль на раны. Сапрыка. Арсеню Андрэевічу захацелася адразу ж вярнуцца, але ён перасіліў сябе, пайшоў далей. Марціновіч.

3. каго. Змучыць, надарваць, прымушаючы празмерна напружвацца. Перасіліць каня работаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уча́стие ср.

1. (совместное действие, обладание) удзе́л, -лу м.;

привлека́ть кого́-л. к уча́стию прыця́гваць каго́е́будзь да ўдзе́лу;

принима́ть уча́стие в чём-л. прыма́ць (браць) удзе́л у чым-не́будзь;

конце́рт с уча́стием лу́чших арти́стов канцэ́рт з удзе́лам ле́пшых арты́стаў;

2. (сочувствие) спага́да, -ды ж., спачува́нне, -ння ср.;

прояви́ть уча́стие праяві́ць спага́ду (спачува́нне), паспагада́ць;

слу́шать с уча́стием слу́хаць са спага́дай (са спачува́ннем).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спачува́нне, ‑я, н.

1. Спагадлівыя, зычлівыя адносіны да чыйго‑н. гора, няшчасця; спагада. Пагарэльцы Загальшчыны сустракалі спачуванне і падтрымку з боку ўсіх аднавяскоўцаў. Залескі. У голасе мужчыны гучала шчырае спачуванне. Васілевіч.

2. Пачуццё спагады, жалю. А што хлапчука прыкалечыў конь, дык гэта не выклікала ў.. [Вулькі] ні шкадавання, ні спачування. Кулакоўскі. // Пісьмовае або вуснае выражэнне пачуцця спагады, жалю ў сувязі з якім‑н. горам, няшчасцем. У газеце надрукавана спачуванне.

3. Добразычлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.; падтрымка, ухваленне чаго‑н. Маркс і Энгельс, якія абодва ведалі рускую мову і чыталі рускія кнігі, жыва цікавіліся Расіяй, са спачуваннем сачылі за рускім рэвалюцыйным рухам і падтрымлівалі зносіны з рускімі рэвалюцыянерамі. Ленін. Западозрыць жа.. [Зосю] ў.. спачуванні бацькаўскім намерам не магло быць і думкі. Гартны. Студэнт пасядзеў яшчэ хвіліну на дрэве, збянтэжана ўсміхаючыся Галынскаму, і, не знайшоўшы ў таго спачування свайму ўчынку, спрытна саскочыў з дрэва на зямлю. Галавач. Рэвалюцыйна-дэмакратычныя ідэі Чарнышэўскага і Герцэна па нацыянальнаму пытанню, ідэі дружбы народаў, спачуванне і падтрымка польскага нацыянальна-вызваленчага руху ляжаць у аснове рускай і беларускай перадавой публіцыстыкі. Лушчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sympathy [ˈsɪmpəθi] n.

1. (for/towards/with) сімпа́тыя; прыхі́льнасць;

feel sympathy for smb. сімпатызава́ць каму́-н.;

I know you are in sympathy with them. Я ведаю, вы ставіцеся да іх прыхільна.

2. звыч. pl. спага́да, спачува́нне;

a man of wide sympathy спага́длівы чалаве́к;

a letter of sympathy спачува́льны ліст;

stir up sympathy выкліка́ць спачува́нне;

You have my deepest sympathies. Прыміце мае самыя глыбокія спачуванні.

3. узаемаразуме́нне; блі́зкасць ду́ш, зго́днасць; ро́днасць

be in sympathy with smb./smth. fml быць у по́ўнай зго́дзе з кім-н./чым-н.,

be out of sympathy/have no sympathy with smb. fml быць у разла́дзе з кім-н.;

We are out of sympathy. Мы не разумеем адзін аднаго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)