знішча́льны

1. (смяротны) verníchtend, níederschmetternd; zerstörerisch, verhéerend;

знішча́льны по́зірк verníchtender Blick;

2. (прызначаны да знішчэння) Vertílgungs-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

са́льта-марта́ле

(іт. salto mortale = смяротны скачок)

1) акрабатычны скачок з пераваротам у паветры цераз галаву;

2) перан. рэзкая перамена ў дзеяннях, учынках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Tódesfall

m -(e)s, -fälle смяро́тны вы́падак

im ~ — у вы́падку сме́рці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак., што.

1. Зжаць усё, многае. Зямля ўся жоўтая ад ячменю.. Толькі там, дзе яго пажалі ля дарогі, зямля здалёку здаецца белай, што іней. Пташнікаў.

2. перан. Атрымаць здабытак ад чаго‑н. зробленага; заслужыць. Хто агонь тут пасеяў, — Смяротны пажне тут пажар... Куляшоў.

3. і без дап. Жаць нейкі час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смяртэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і смяротны. Смяртэльная небяспека. Смяртэльная агонія. Смяртэльная стома. □ Хоць і страшэнныя былі гэтыя раны, але для такой вялізнай таўстаскурай жывёліны [насарога] яны не былі яшчэ смяртэльныя, бо не папсавалі ўнутраных органаў. Маўр. Смяртэльная пагроза, што навісла над бацькаўшчынай, памнажала дужасць кожнага савецкага чалавека і яго імкненне адстаяць сваю краіну ад чужаземнай навалы. Кудраўцаў.

•••

Смяртэльны грэх гл. грэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГІ́ДРА,

у грэчаскай міфалогіі пачварная 9-галовая змяя, якая жыла ў Лернейскім балоце на п-ве Пелапанес, параджэнне пачвар Тыфона і Яхідны. Ядавітае дыханне гідры знішчала ўсё жывое. Лічылася непераможнай, бо на месцы адсечанай галавы ў яе вырасталі 2 новыя. Паводле міфа, Геракл з дапамогай пляменніка Іалая стаў прыпальваць абрубкі шыі і забіў гідру, а яе жоўць і кроў выкарыстоўваў як смяротны яд для стрэл.

т. 5, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

poison​1 [ˈpɔɪzn] n. яд, атру́та;

These mushrooms contain a deadly poison. У гэтых грыбах ёсць смяротны яд.

♦

what’s your poison? infml, hum. яку́ю атру́ту жада́еце?; што бу́дзеце піць?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

смяро́тнасць ж.

1. сме́ртность;

2. смерте́льность, смертоно́сность;

1, 2 см. смяро́тны 1, 2;

3. (количество смертей за определённый срок) сме́ртность;

дзіця́чая с. зніжа́ецца — де́тская сме́ртность па́дает

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

virulent [ˈvɪrʊlənt] adj.

1. небяспе́чны, смяро́тны;

a virulent form of the disease во́страя фо́рма хваро́бы

2. med. зара́зны, віруле́нтны

3. fml зласлі́вы, з’е́длівы; жо́рсткі; ядаві́ты;

virulent criticism лю́тая кры́тыка;

virulent tongues злы́я языкі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zabójczy

zabójcz|y

забойчы; смяротны; знішчальны;

~а broń — смяротная зброя;

~е spojrzenie — знішчальны позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)