yummy

[ˈjʌmi]

1.

adj., Sl.

ве́льмі сма́чны, апэты́тны

2.

n., pl. -mies

смаката́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пасціла́, ‑ы, ж.

Кандытарскі выраб, прыгатаваны збіваннем фруктова-ягаднага пюрэ з цукрам і яечнымі бялкамі. Мы пілі чай з варэннем, прыгатаваным з нейкіх чырвоных ягад, елі пасцілу, пілі смачны квас. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schmáckhaft

a

1) сма́чны

2) перан. пры- е́мны, прыма́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

köstlich

a

1) ве́льмі до́бры, выда́тны, вы́танчаны

2) сма́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lécker

a

1) сма́чны

2) ла́сы, ахво́чы (да смачнага)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ску́сны ‘смачны’ (Нас., Ян.), ску́сна ‘смачна’ (Бяльк., Растарг.). Запазычана з рус. вкусный ‘тс’ вусным шляхам, параўн. заўвагу Растаргуева: “преимущ. в городской речи… в деревнях смашна” (Растарг., 244).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

самаздаво́ленне, ‑я, н.

Тое, што і самаздаволенасць. Пасля гэтага разважання з самім сабой у Смачнага зноў з’явілася самаздаволенне, што ён, камуніст Смачны, змог званне партыйца, рэвалюцыянера паставіць вышэй пачуццяў сяброўскіх, хай самых моцных. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

taste​2 [teɪst] v.

1. каштава́ць (што-н.)

2. адчува́ць смак

3. мець смак, пры́смак;

The pie tastes nice. Гэты пірог смачны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пахожы ’смачны, чысты (аб вадзе)’ (фалькл.) (Федар., 7). Да пахадзіць < хадзіць (гл.). Спачатку ў лексемы пахожы было, відаць, значэнне ’праточны — які не стаіць, а ідзе, цячэ’, пазней ’чысты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

savory

[ˈseɪvəri]

1.

adj.

1) сма́чны, апэты́тны; прые́мны на пах

2) піка́нтны

2.

n.

во́страя пераку́ска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)