national service [ˌnæʃnəlˈsɜ:vɪs] n. во́інская паві́ннасць/слу́жба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пасадніцтва, ‑а, н.

Гіст. Служба, абавязкі насадніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фельдмаршальства, ‑а, н.

Званне фельдмаршала; служба фельдмаршалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абавязко́вы обяза́тельный, непреме́нный;

усеагу́льнае ~вае навуча́нне — всео́бщее обяза́тельное обуче́ние;

~вая ўмо́ва — обяза́тельное (непреме́нное) усло́вие;

~вая слу́жбавоен. действи́тельная слу́жба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бяспека назоўнік | жаночы род

Становішча, пры якім ніхго і нішто не паіражае каму-, чаму-н.

  • Служба дзяржаўнай бяспекі.
  • Міжна родная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

звыштэрміновы прыметнік

  1. Які прадаўжаецца звыш вызначанага тэрміну.

    • Звыштэрміновая служба.
  2. назоўнік Той, хто добраахвотна застаўся на вайсковай службе пасля адбыцця абавязковага тэрміну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

unselfish [ʌnˈselfɪʃ] adj. бескары́слівы;

unselfish service бескары́слівая слу́жба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

corps [kɔ:] (pl.

corps [kɔ:z]) n.

1. mil. ко́рпус, род войск, слу́жба;

the medical corps медыцы́нская слу́жба;

Corps of Engineers інжыне́рныя во́йскі

2. ко́рпус (галіна службы);

the diplomatic corps дыпламаты́чны ко́рпус;

the press corps інфармацы́йная слу́жба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прэс-1 прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да прэсы, напр. прэс-бюро, прэс-клуб, прэс-сакратар, прэс-служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

узорны прыметнік

  1. гл. узор.

  2. Які можа служыць прыкладам, дасканалы, паказальны.

    • У. парадак.
    • Узорная служба.
    • Узорна (прыслоўе) правесці сяўбу.
  3. Тое, што і узорысты (размоўнае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)