духмя́ны, -ая, -ае.

Які прыемна пахне.

Духмянае сена.

|| наз. духмя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабі́рыч м., обл. (сена) пласт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пярэ́бірак, -рка м. (сена) пласт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́ня

(літ. punė)

гаспадарчы будынак для сена; адрына.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

стог м.

1. стог;

с. се́на — стог се́на;

2. разг. ку́ча ж.; во́рох;

с. папе́р — ку́ча (во́рох) бума́г;

◊ як іго́лка ў сто́зе се́на — как иго́лка в стогу́ (сто́ге) се́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агрэ́бкі, -аў (разм.).

Рэшткі сена пасля стагавання, накладвання воза і пад.

Сабраць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

труха́, -і́, ДМ трусе́, ж. (разм.).

Перацёртае сена, салома і пад.; пацяруха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

héuen

vi касі́ць се́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

копасклада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Сельскагаспадарчая машына для складання сена, саломы ў копы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́ўзіны, -зін, толькі мн.

Звязаныя канцамі дубцы, якія ўскладаюцца на стог для ўмацавання сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)