маку́ха, ‑і, ДМ ‑кусе, ж.

Рэшткі семя (ільнянога, сланечнікавага і пад.) пасля выціскання з яго алею.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семяно́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Ніткападобны гучок, які прымацоўвае семя да сценкі плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабі́на I ж., тех. боби́на

бабі́на II ж. (семя боба) бобо́к м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кабачка, кабачкоў. Кабачковае поле. Кабачковае семя. // Прыгатаваны з кабачкоў. Кабачковая ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяспо́ра, ‑ы, ж.

Частка расліны, якая натуральна аддзяляецца і служыць для размнажэння (спора, семя, плод, клубень і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЗВАР,

у беларусаў: 1) абрадавая страва, адвар з сушаных чарніц, яблык, груш з дабаўленнем мёду, які прыносілі жанчыны парадзісе на адведкі. У наш час сустракаецца пераважна на Палессі.

2) Падліва з канаплянага семя ці маку. Семя (мак) цёрлі, потым заварвалі і спажывалі як посную прыправу (пашыраны пераважна на Зах. Палессі).

т. 7, с. 36

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Sámenkorn

n -es, -körner зярня́тка, насе́нне, се́мя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sénfkorn

n -es, -körner бат. гарчы́чнае се́мя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рыжа́к, ‑а, м.

Травяністая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі кветкамі, з семя якой здабываюць алей у асноўным для тэхнічных мэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кано́плі мн. бат. Hanf m -(e)s; Hánfsamen m -s, - (семя)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)