Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паслуга́ч, ‑а, м.
1.Уст. Слуга. [Хадакі:] — Ды мы, пане, хоць у паслугачы да д’ябла гатовы ісці, абы агораць капейку тую на білеты.Пальчэўскі.
2.Пагард. Той, хто выслужваецца ў каго‑н.; саўдзельнік, памочнік у якой‑н. дрэннай справе. Кулакі з ельніцкіх хутароў, стаўшы паслугачамі акупантаў, нарэшце спагналі сваю ашалелую злосць.Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са..., прыстаўка (гл. с...).
I. Выкарыстоўваецца пры ўтварэнні дзеясловаў замест прыстаўкі «с...»: 1) перад двума і больш зычнымі, напрыклад: сабраць, сагнаць, сарваць, саставіць; 2) перад зычнай з наступным «ь» або апострафам, напрыклад: салью, сальеш, саб’ю, саб’еш.
II. Выкарыстоўваецца для ўтварэння назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць сумеснасць дзеяння, напрыклад: сааўтар, саўдзельнік, сааўтарскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gehílfe
m -n, -n
1) памо́чнік, асістэ́нт
2) юрыд.саўдзе́льнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Mítbeteiligte
subm, f -n, -n саўдзе́льнік, -ніца, супо́льнік, -ніца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Mítschuldige
subm, f -n, -n саўдзе́льнік, -ніца, супо́льнік, -ніца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Паслуга́ч ’слуга’, ’саўдзельнік, памочнік у дрэннай справе’ (ТСБМ, Др.-Падб., Нас.), паслуга́ч і паслуга́чы ’хлопец, які памагае святару пры набажэнствах’ (КЭС, лаг.; астрав., Сл. ПЗБ). Польск.posługacz ’служыцель’, ’слуга’, ’прыбіральшчык’. Да паслужыць < служы́ць (гл.). Аб суфіксе ‑ач са значэннем ’характарыстыка асобы па яе схільнасці да пэўнага дзеяння, з асуджэннем’ гл. Сцяцко, Афікс. наз., 31.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
confederate
[kənˈfedərət]1.
adj.
саю́зьніцкі, фэдэра́льны
2.
n.
1) саю́зьнік -а m.
2) саўдзе́льнік(у злачы́нстве)
3.[kənˈfedəreɪt]
v.
злуча́цца ў канфэдэра́цыю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
contributor
[kənˈtrɪbjətər]
n.
1) саўдзе́льнік -а m., памага́ты -ага m., ахвярада́вец -ўца m.
2) дапі́счык -а m., літарату́рны супрацо́ўнік (газэ́ты, ча́сапісу)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
copartner
[,koʊˈpɑ:rtnər]
n.
1) кампаньён -а m.; па́йшчык -а m.; супо́льнік -а m., супо́льніца f.
2) саўдзе́льнік -а m., саўдзе́льніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)