istotnie

1. сапраўды; насамрэч;

jestem istotnie bardzo zmęczony — я сапраўды вельмі стомлены;

2. істотна; значна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Прэм ’сапраўды’ (Мат. Гом.). З прам(о) (гл. прамы) ’сапраўды, на самой справе’; параўн. рус. прям ’тс’; э ў корані ў выніку нерэгулярных фанетычных змяненняў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

въявь уст., прост.

1. нареч. наяву́, ная́ве; (явно) я́ўна;

2. вводн. сл. сапраўды́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

факт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Нявыдуманы, сапраўдны выпадак, падзея, тое, што адбылося на самай справе.

Сапраўдны ф.

Паведаміць факты.

Паставіць перад фактам каго-н. (перан.: становішча, калі ўжо нічога нельга змяніць).

2. часц. сцвярдж. Ужыв. са знач. так, сапраўды, бясспрэчна (разм.).

Няўжо ўсе сабраліся? — Ф.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

(up)on my word

а) даю́ сло́ва, абяца́ю

б) сапраўды́, няўжо́!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

велічэ́знасць, ‑і, ж.

Уласцівасць велічэзнага. Велічэзнасць балотнага масіву сапраўды выратоўвала партызан. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адно́ш ’і, і сапраўды’ (Кліх) да адно ж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Су́неча ’на самай справе, сапраўды’ (Мат. Гом.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

быль ж

1. (тое, што сапраўды было) Vergángenes (sub) n;

2. літ (апавяданне) éine wáhre Geschíchte, ein wáhrer Vórfall

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дапра́ўды, прысл.

Разм. Сапраўды. — Што-ж... узрост... Дапраўды пара ў абоз, — думаў стары. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)