Малатоўня (р.), гл. Малатоўка (бас. Сажа)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пясчанка (р., бас. Сажа) 8/654

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Стаячае (воз., бас. Сажа) 10/50

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Хмара (р., бас. Сажа) 9/628

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Капчу́рка ’газоўка’ (Яўс.). Відаць, у выніку кантамінацыі капцёлка і пячурка (ад абедзвюх вылучаецца сажа, копаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́паць, ‑і, ж.

Асадак дыму; сажа. Сцены ўнутры там-сям былі яшчэ задымлены, але збольшага дажджы ўжо змылі ўедлівую чорную капаць. Мележ. Слуп чорнага дыму падымаўся над лесам і слаўся па балоце густой копаццю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sooty [ˈsʊti] adj.

1. заку́раны, закуро́дымлены, пакры́ты са́жаю;

sooty fog тума́н з пры́мессю куро́дыму

2. цёмны, сму́глы;

a sooty cat кот, чо́рны як са́жа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ро́гак ’хвароба злакавых раслін, сажа’ (ПСл). З рог1 у выніку пераносу значэння паводле падабенства. Параўн. рог ’спарыння, чорныя рожкі альбо матачныя рожкі’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

soot

[sʊt]

1.

n.

са́жа f.

2.

v.t.

закапці́ць, задымі́ць або́ закуро́дыміць

3.

v.i.

закапці́цца, задымі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sooty

[ˈsʊti]

adj.

1) пакры́ты са́жай, закурэ́лы, заку́раны, закуро́дымлены

2) цёмна-руды́ або́ чо́рны (як са́жа)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)