гадуне́ц, ‑нца; м.

Разм. Тое, што і гадаванец. На заработкі [Сымоніха] рэдка ходзіць: часу няма, трэба гадунца даглядаць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zínsen

I

vt плаці́ць арэ́ндную [кватэ́рную] пла́ту; рэдка атры́мліваць арэ́ндную пла́ту

II

vt плаці́ць працэ́нты; рэдка атры́мліваць працэ́нты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vize-

['fi:-] і рэдка ['vi-]

у складаных словах ві́цэ-

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wíllen

m -s, - рэдка pl гл. Wílle

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Proletariát

n -s, pl рэдка -e пралетарыя́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

анаксемі́я

[ад ан- + акс(іген) + -емія]

адсутнасць кіслароду ў крыві; трапляецца рэдка, часцей бывае гіпаксемія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

анаксі́я

[ад ан- + аксі(ген)]

адсутнасць кіслароду ў тканках арганізма; трапляецца рэдка, часцей бывае гіпаксія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Níeselregen

m -s, - (pl рэдка) дро́бны дождж, імжа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Рэ́тчас ’рэдка’ (лаг., Сл. ПЗБ), зрэ́дчас ’тс’ (ТСБМ). Вынік сцяжэння словазлучэння рэдкім часам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падковападо́бны húfeisenförmig;

падковападо́бны магні́т Húfeisenmagnet m -en і -(e)s, pl -e (рэдка) -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)