pushcart

[ˈpʊʃkɑ:rt]

n.

лёгкі ручны́ вазо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кулямёт, ‑а, М ‑мёце, м.

Аўтаматычнай скарастрэльная зброя для стральбы кулямі. Станковы кулямёт. Ручны кулямёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзі́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыбор для вызначэння часу ў межах сутак.

Ручны г.

Насценны г.

Сонечны г.

|| памянш. гадзі́ннічак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. гадзі́ннікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́слік, ‑а, м.

Ручны інструмент для прабівання невялікіх дзірачак у метале, камені, скуры і г. д.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плане́т, ‑а, М ‑неце, м.

Ручны або конны культыватар для апрацоўкі міжраддзяў агародных і іншых культур.

[Ад фр. planette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́бзік, ‑а, м.

Ручны інструмент для выпілоўвання ўзораў, а таксама тонкая вузкая пілка ў такім інструменце.

[Ад ням. Laubsäge.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамкра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Прылада для падымання цяжараў на невялікую вышыню. Гідраўлічны дамкрат. Ручны дамкрат.

[Гал. dommekracht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кафе́йніца, ‑ы, ж.

1. Банка або каробка для захоўвання кофе.

2. Ручны млынок для размолвання кафейнага зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубі́льнік, ‑а, м.

Ручны выключальнік якіх‑н. электрычных установак. Зноў націснута ручка рубільніка — і турбіна спыняецца. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партаты́ў

(ням. Portativ)

невялікі ручны арган.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)