лобзік, ‑а, м.

Ручны інструмент для выпілоўвання ўзораў, а таксама тонкая вузкая пілка ў такім інструменце.

[Ад ням. Laubsäge.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)