тро́нкавы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: тронкавы рухавік — рухавік унутранага згарання.

[Ад фр. tronc — ствол.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jet engine [ˌdʒetˈendʒɪn]n. рэакты́ўны рухаві́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

водостолбово́й / водостолбово́й дви́гатель гидр. водаслупавы́ рухаві́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрамато́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рухавік, які ператварае электрычную энергію ў механічную.

|| прым. электрамато́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́зель, -я, мн. -і, -яў, м.

Рухавік унутранага згарання, які працуе на вадкім паліве.

|| прым. ды́зельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турбавінтавы́, -а́я, -о́е (спец.).

У якім паветраны вінт (прапелер) прыводзіцца ў рух газавай турбінай.

Т. рухавік.

Т. самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водаслупавы́: в. рухаві́к гидр. водостолбово́й дви́гатель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суднавы́ судово́й;

с. рухаві́к — судово́й дви́гатель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згара́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. згараць ​1 — згарэць.

•••

Рухавік унутранага згарання гл. рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбарэакты́ўны, -ая, -ае (спец.).

Які мае газавую турбіну, што прымае ўдзел у стварэнні рэактыўнай цягі.

Т. рухавік.

Т. самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)