апаты́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да апатыту. Апатытавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́ндыевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да індыю. Індыевая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́смутавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вісмуту. // Багаты вісмутам. Вісмутавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Каштоўная медная руда, сульфід медзі і жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінча́к, ‑у, м.

Руда, якая ўтрымлівае свінец з серай у суцэльнай масе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрызако́ла, ‑ы, ж.

Мінерал класа сілікатаў блакітнага, зялёнага, сіняга колеру; медная руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вальфра́мавы, ‑ая, ‑ае.

З прымессю вальфраму. Вальфрамавая руда. // Зроблены з вальфраму. Вальфрамавая ніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сере́бряный в разн. знач. сярэ́браны;

сере́бряная ло́жка сярэ́браная лы́жка;

сере́бряная руда́ сярэ́браная руда́;

сере́бряный блеск мин. сярэ́браны блішча́к;

◊

сере́бряная сва́дьба сярэ́бранае вясе́лле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ironstone

[ˈaɪrnstoʊn]

n.

жале́зная руда́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

swamp ore

бало́тная руда́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)