doustnie

праз рот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ву́сны¹, -аў.

Губы, рот.

Тонкія в.

Чуць з трэціх вуснаў (не непасрэдна, ад каго-н.). З вуснаў у в. (ад аднаго да другога).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

батальён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вайсковае падраздзяленне, у склад якога ўваходзіць некалькі рот.

Бессмяротны б.

Санітарны б.

|| прым. батальённы, -ая, -ае.

Б. камандзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчарба́ты, -ая, -ае.

1. Са шчарбінамі, шчарбінай.

Ш. комін.

Ш. рот.

Шчарбатае дзіця.

2. перан. Несапраўдны; няпоўны, аднабокі.

Шчарбатая праўда.

|| наз. шчарба́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разжева́ть сов., прям., перен. разжава́ць, мног. паразжо́ўваць;

◊

разжева́ть и в рот положи́ть разжава́ць і ў рот палажы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шчарыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Прыадкрыўшы рот, паказаць, выскаліць зубы.

Сабака вышчарыў зубы.

|| незак. вышчара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вышчэ́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затыка́ть несов.

1. затыка́ць;

2. перен., прост. затыка́ць;

◊

затыка́ть рот (го́рло, гло́тку) (кому) затыка́ць рот (го́рла, гло́тку) (кому);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kneblować

незак. затыкаць рот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

засма́гнуць, -ну, -неш, -не; -ма́г, -гла; -ні; зак.

1. Звяць, засохнуць ад недахопу вільгаці.

Зеляніна паркаў засмагла без дажджу.

2. Перасохнуць (пра губы, рот).

У роце засмагла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разя́віцца, разя́ўлюся, разя́вішся, разя́віцца; зак. (разм.).

1. Шырока раскрыцца (пра рот, пашчу).

2. перан. Уставіцца вачыма, позіркам.

Чаго ты разявіўся на мяне?

|| наз. разяўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)