адпрэ́гчы, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла і -рагла́, -ло́; -ражы́; -рэ́жаны; зак., каго-што.

Зняць вупраж; выпрагчы.

|| незак. адпрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпрэ́гчы, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -рэ́жаны; зак., каго-што.

Упрэгчы яшчэ, дадаткова.

П. яшчэ аднаго каня.

|| незак. прыпрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рогападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны знешне на рог, рогавае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барано́ў, ‑нова.

Які належыць бараду. Бараноў рог. □ Аднойчы.. [Люся] дапамагала маці на кухні абіраць бульбу і са страхам пазірала, як Амархан абгрызаў баранову лапатку. Даніленка.

•••

Сагнуць (скруціць) у бараноў рог гл. сагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаба́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Бязрогі, які не мае рог.

Лабатая карова.

2. Тое, што і лабасты.

3. перан. Круглы, высокі, падобны на лоб.

Л. ўзгорак.

|| наз. лаба́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́йвалаў, ‑лава.

Які мае адносіны да буйвала, належыць яму. Буйвалаў рог. Буйвалавы ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cornucopia

[,kɔrnəˈkoʊpiə]

n.

рог даста́тку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

buckhorn

[ˈbʌkhɔrn]

n.

але́ні рог

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

antler

[ˈæntlər]

n.

але́ні рог

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

затрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.

Пачаць трубіць. // Пратрубіць. [Пастух] затрубіў у рог і ляснуў, як стрэліў, пугаю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)