цэме́нтавы в разн. знач. цеме́нтный;

ц. склад — цеме́нтный склад;

ц. раство́р — цеме́нтный раство́р;

~вая пліта́ — цеме́нтная плита́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духі́, -о́ў.

Спіртавы раствор пахучых рэчываў, што ўжыв. як парфумны сродак.

У пакоі адчуўся ледзь улоўны пах тонкіх духоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адэкало́н, -у, м.

Спіртавы раствор пахучых рэчываў, ужыв. як касметычны і гігіенічны сродак.

Асвяжыцца адэкалонам.

|| прым. адэкало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаве́ль, -вялю́, м.

Хлорысты раствор, едкая зеленавата-жоўтая вадкасць, якая выкарыстоўваецца для адбелкі тканін.

|| прым. жаве́левы, -ая, -ае.

Жавелевая вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марганцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж. (разм.).

Крышталі марганцавакіслага калію, а таксама раствор гэтых крышталёў, які выкарыстоўваецца як сродак дэзынфекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцэнтра́цыя, -і, ж.

1. гл. канцэнтраваць, канцэнтравацца.

2. Колькасць растворанага рэчыва, якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці раствору.

Раствор моцнай канцэнтрацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

roztwór, ~oru

roztw|ór

м. раствор;

~ór wodny — водны раствор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

supersaturate

[,su:pərˈsætʃəreɪt]

v.t.

перанасыча́ць (раство́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віра́ж², -у, м. (спец.).

Хімічны раствор, у якім прамываюць аддрукаваны фатаграфічны здымак для надання яму пэўнага колеру.

|| прым. віра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тузлу́к, -у́, м. (спец.).

Раствор солі для засолу рыбы, ікры і іншых прадуктаў, а таксама скураной сыравіны.

|| прым. тузлу́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)