расі́зм

(іт. razzismo)

антынавуковая рэакцыйная тэорыя аб нераўнацэннасці чалавечых рас і аб тым, што адна раса павінна панаваць над іншымі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раса́III ж. метэар., тс. перан. Tau m -es;

мо́кры ад расы tufeucht;

паку́ль со́нца ўзы́дзе, рас во́чы вы́есць indssen das Gras wächst, verhngert der Gaul

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

антрапало́гія

(ад гр. anthropos = чалавек + logos = навука)

навука аб паходжанні і эвалюцыі чалавека і ўтварэнні чалавечых рас.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

usdehnen

1.

vt

1) расця́гваць, падаўжа́ць

2) распаўсю́джваць

2.

(sich) рас-

ця́гвацца, пашыра́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Стракі́ва ‘крапіва’ (Касп.; шуміл., Сл. ПЗБ; рас., Шатал.; Рам. 8; рас., полац., в.-дзв., глыб., ЛА, 1), стрэкі́ва ‘крапіва-жыгучка’ (віц., Кіс.). Да стрыка́ць (гл.), параўн. стрыку́чая крапіва́ ‘крапіва-жыгучка’ (ЛА, 1).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́спіл ’рэз’ (ПСл) — аддзеяслоўнае ўтварэнне ад рас‑піліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гарадні́к Месца, абгароджанае або неабгароджанае для жывёлы ў полі або ў лесе (Мін.). Тое ж гаража́нка (Маладз.), гаражня́ (Рас.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

*Раскарбава́ць, роскарбова́ць ’размеціць зарубкамі, памеціць’ (ТС). З рас- і карбаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Капара́лка, кыпырилка ’матыка’ (рас., Шатал.) — кантамінаванае ўтварэнне ад капалка і капарнуць ’капнуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

монацэнтры́зм

(ад мона- + цэнтр)

тэорыя ў антрапалогіі аб паходжанні чалавека сучаснага тыпу і людскіх рас ад адной формы выкапнёвага чалавека ў адной вобласці зямнога шара (проціл. поліцэнтрызм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)