шало́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Кумекаць, цяміць, разумець. А толькі так дзянькі праз два Шалопаць стала галава. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apprehend [ˌæprɪˈhend] v.

1. fml арышто́ўваць; затры́мліваць

2. dated разуме́ць, спасціга́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

віна́, -ы́, мн. ві́ны і (з ліч. 2, 3, 4) віны́, він, ж.

1. Нядобры ўчынак, правіннасць.

Разумець сваю віну.

Даказаць віну.

2. адз. Прычына, крыніца чаго-н. (неспрыяльнага).

Па чыёй-н. віне (гэта значыць з-за каго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

атупе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які страціў здольнасць разумець. У гэтыя хвіліны ён быў як атупелы. Чорны. // Які выяўляе атупенне сваім знешнім выглядам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подразумева́ть несов. разуме́ць; падразумява́ць; (иметь в виду) мець на ўва́зе; (предполагать) меркава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сообража́ть несов.

1. (обдумывать) узва́жваць, меркава́ць;

2. (понимать, догадываться) разуме́ць, ця́міць, ке́міць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

акалькулі́я

(ад а- + лац. calculare = лічыць)

парушэнне здольнасці лічыць і разумець лікі ў выніку некаторых захворванняў галаўнога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

misconstrue

[,mɪskənˈstru:]

v.t.

памылко́ва тлумачыць або́ разуме́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

по́марака, ‑і, ДМ ‑рацы, ж.

Тое, што і вар’яцтва, шаленства. // Страта здольнасці разумець тое, што акружае (ад стомленасці, хваробы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тума́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -іцца; незак.

1. Засцілацца, ахутвацца туманам.

Удалечыні туманіцца лес.

2. перан. Пра вочы, погляд, памяць і пад.: пазбаўляцца здольнасці добра бачыць, разумець (разм.).

Галава туманіцца.

|| зак. затума́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -іцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)