Verbum

анлайнавы слоўнік

намо́тка, ‑ткі, ДМ ‑тцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. намотваць — наматаць.

2. Разм. Тое, што наматана, маток. Зняць намотку. □ [Шпулька] павінна быць невялікай і дапускаць намотку 100 метраў шкура, які б вытрымліваў на разрыў груз да 5–6 кілаграмаў. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disruption

[dɪsˈrʌpʃən]

1) разры́ў -ву m.

2) парушэ́ньне n., абры́ў -ву m., спыне́ньне n.

a disruption of telephone service during the storm — разры́ў тэлефо́ннай слу́жбы ў ча́се навальні́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rift [rift] n.

1. трэ́шчына, раско́ліна, шчы́ліна

2. разры́ў (паміж сябрамі); трэ́шчына (у адносінах); раско́л (у партыі); канфлі́кт (паміж краінамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Расто́ржка ’несабранасць’: расторжка мыслей; ’разрыў дамовы’: расторжка вѣнца (Нас.), што сведчыць пра непасрэдную сувязь з то́ргаць (гл.). Параўн. таксама ро́стыржка ’тс’, што выводзіцца з тарга́цца ’тузацца’ (Ласт.), гл. торгацца. Параўн. растаргнуцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rozdarcie

н. разрыў;

przeżywać wewnętrzne rozdarcie — перажываць унутраны (душэўны) разлад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адры́ў, ‑рыву, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адрываць — адарваць, адрывацца — адарвацца.

2. перан. Страта, разрыў сувязі з чым‑н. Адрыў формы ад зместу. Адрыў мастацтва ад жыцця.

•••

Без адрыву ад вытворчасці — працягваючы працаваць.

У адрыве ад... — не падтрымліваючы сувязі з кім‑, чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Réißfestigkeit

f - тэх. трыва́ласць [мо́цнасць] на разрыў, мяжа́ трыва́ласці пры расцяжэ́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rip¹ [rɪp] n. разры́ў, прарэ́х, прарэ́ха;

There was a rip in the tire caused by a sharp stone. Востры камень прадзіравіў шыну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

камуфле́т

(фр. camouflet)

1) падземны разрыў артылерыйскага снарада, міны, авіябомбы;

2) перан. нечаканая непрыемнасць, няўдача.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

rift

[rɪft]

1) расшчэ́піна, шчы́ліна f.

2) Figur. разры́ў -ву m.

расшчапля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)