disruption

[dɪsˈrʌpʃən]

n.

1) разры́ў -ву m.

2) парушэ́ньне n., абры́ў -ву m., спыне́ньне n.

a disruption of telephone service during the storm — разры́ў тэлефо́ннай слу́жбы ў ча́се навальні́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)