рэфлектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

1. Адказваць рэфлексам (у 1 знач.) на знешняе раздражненне.

2. Кніжн. Раздумваць, разважаць.

[Ад лац. reflectere — адлюстроўваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філасо́фстваваць

1. philosophíeren vi;

2. разм. (разважаць) wéise [tíefsinnige] Betráchtungen ánstellen; klug réden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

speculate [ˈspekjuleɪt] v.

1. (about/on) разважа́ць, меркава́ць, разду́мваць;

speculate about the future абду́мваць бу́дучае;

speculate on the problem разважа́ць над прабле́маю

2. (in) спекулява́ць; ігра́ць на бі́ржы;

speculate in stocks and shares спекулява́ць кашто́ўнымі папе́рамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надуры́ць, ‑дуру, ‑дурыш, ‑дурыць; зак., каго.

Разм. У выразе: надурыць галаву каму — затлуміць каго‑н., пазбавіць здольнасці ясна разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфлектава́ць

(лац. reflectere = адлюстроўваць)

1) адказваць рэфлексам на знешняе раздражненне;

2) раздумваць, разважаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ацверазе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее і ацвяро́зець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’япення. // перан. Пачаць цвяроза думаць, разважаць, вырашаць пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рассасу́льваць ’разважаць, доўга абмяркоўваць’ (Касп.), рассасу́ля ’які шмат гаворыць, разважае’ (міёр., Нар. сл.). Гл. рассусоліваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апа́мятацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Апрытомнець, прыйсці да памяці; зноў пачаць спакойна разважаць і дзейнічаць.

Апамятаўся ён у шпіталі.

2. Адумаўшыся, зразумець сваю памылку.

Апамятайся, што ты гаворыш!

3. Агледзецца, заўважыць.

Мы і а. не паспелі, як мінуўся наш адпачынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Аддацца думкам, пачаць думаць, разважаць над чым-н.

Ёсць над чым з.

З. на момант.

2. безас., каму з інф. Прыйсці ў галаву, захацецца (разм.).

Задумалася мне схадзіць у ягады.

|| незак. заду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ponder

[ˈpɑ:ndər]

v.

1) абду́мваць, абмярко́ўваць

2) заду́мвацца, разважа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)