Verbum

бракаро́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто дапускае брак у рабоце, нядобрасумленны работнік.

контрразве́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік контрразведкі.

|| ж. контрразве́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

рабо́чы¹, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Наёмны работнік, які займаецца вытворчай працай.

Высокакваліфікаваны р.

грымёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік тэатра, які грыміруе артыстаў.

|| прым. грымёрскі, -ая, -ае.

праві́зар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аптэчны работнік, фармацэўт вышэйшай кваліфікацыі.

|| прым. праві́зарскі, -ая, -ае.

трамва́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік трамвайнага транспарту.

|| ж. трамва́йшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

трыката́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік трыкатажнай прамысловасці.

|| ж. трыката́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

тэксты́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік тэкстыльнай прамысловасці.

|| ж. тэксты́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

ха́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Культурна-асветніцкі работнік на вёсцы, загадчык хаты-чытальні.