канцыля́ршчык
‘работнік канцылярыі’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канцыля́ршчык | канцыля́ршчыкі | |
канцыля́ршчыка | канцыля́ршчыкаў | |
канцыля́ршчыку | канцыля́ршчыкам | |
канцыля́ршчыка | канцыля́ршчыкаў | |
канцыля́ршчыкам | канцыля́ршчыкамі | |
канцыля́ршчыку | канцыля́ршчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)