эсэі́ст

(фр. essayiste)

пісьменнік, які распрацоўвае жанр эсэ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дакументалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Пісьменнік, мастак, які працуе над дакументальнымі творамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанта́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які любіць адцавацца фантазіі (у 2 знач.), фантазёр.

2. Пісьменнік, што працуе ў галіне фантастыкі (у 3 знач.).

|| ж. фанта́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

author [ˈɔ:θə] n.

1. а́ўтар; пісьме́ннік;

author’s rights а́ўтарскае пра́ва

2. тво́рца, ініцыя́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эсэі́ст

(фр. essayiste)

пісьменнік, які распрацоўвае жанр эсэ.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

саморо́док прям., перен. самаро́дак, -дка м.;

саморо́док зо́лота самаро́дак зо́лата;

писа́тель-саморо́док пісьме́ннік-самаро́дак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праза́ік

(лац. prosaicus)

пісьменнік, які піша прозай, стварае празаічныя творы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рамані́ст​1

(фр. romaniste)

пісьменнік, які працуе ў жанры рамана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спла́віць¹, спла́ўлю, спла́віш, спла́віць; спла́ўлены; зак., што.

1. Злучыць шляхам плаўлення.

2. перан. Аб’яднаць у непадзельнае цэлае.

Пісьменнік спрабуе с. рысы розных асоб у адзіным вобразе.

|| незак. сплаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. спла́ўка, -і, ДМ спла́ўцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літара́тар, ‑а, м.

Той, хто прафесіянальна займаецца літаратурнай працай; пісьменнік. // Разм. Спецыяліст у галіне літаратуры; літаратуразнавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)