geháltlos

a беззмясто́ўны, пусты́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

по́лы, ‑ая, ‑ае.

Пусты ўнутры, нічым не запоўнены. Полае сцябло. Полыя дэталі.

•••

Полыя вены гл. вена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустата́, -ы́, ДМ -стаце́, мн. пусто́ты, пусто́т, ж.

1. гл. пусты.

2. адз. Адсутнасць імкненняў, інтарэсаў (кніжн.).

Душэўная п.

3. Пустая (у 1 знач.) прастора (спец.).

Пустоты ў ліцці.

|| прым. пусто́тны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

траску́чы, -ая, -ае.

1. Які ўтварае трэск (у 1 і 2 знач.).

2. перан. Пусты, беззмястоўны, разлічаны на знешні эфект (аб размове, словах).

3. перан. Вельмі моцны (пра мароз).

|| наз. траску́часць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

напаўпусты́, ‑ая, ‑ое.

Не зусім напоўнены, запоўнены; амаль пусты. Звычайна напаўпустая аўдыторыя сёння не мела ніводнага вольнага месца. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gedánkenarm

a безыдэ́йны; беззмясто́ўны, пусты́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

фра́ер

(ням. Freier = жаніх)

разм. франтаваты, пусты чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

по́шлы

1. (у маральных адносінах) níedrig;

2. (безгустоўны) banál, ábgeschmackt; flach, trivial [-´vĭɑ:l] (пусты, плоскі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

unoccupied [ˌʌnˈɒkjupaɪd] adj.

1. незаня́ты, вака́нтны, пусты́ (месца, пасада)

2. во́льны, свабо́дны;

unoccupied moments во́льныя хвілі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vacuous [ˈvækujəs] adj. fml пусты́, беззмясто́ўны;

a vacuous stare бязду́мны по́гляд;

a vacuous laugh недарэ́чны смех

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)