Прыста́нак, прыста́нішча, прыста́нне ’месца, дзе можна прыстаць, прытуліцца; часовае жыллё’ (парыц., Некр.; Бяльк., ТСБМ), прыста́нак ’чыгуначны прыпынак’ (Жд. 2), прыста́н ’прыпынак, прытулак’ (Бяльк.), прыстані́вка ’пабудова са сценамі для гаспадарчых прылад’ (жыт., ДАБМ). Дэрываты ад асновы цяп. часу дзеясловаў прыста́ць і прыста́ну (гл. стаць). Шматлікія вытворныя і ў іншых славянскіх мовах, параўн. рус. приста́нище ’прыстанак, прытулак’, харв. prìstan, prìstanište ’прыстань, порт’, славен. pristȃn, pristanišče ’прыстань, порт’, балг. при́стан ’прыстань, прытулак’, пристанище ’порт’, ст.-слав. пристаништепрытулак’. Найбольш дакладная паралель у польск. przystanek ’прыпынак’. Варбат (Слав. языкозн., IX, 70) мяркуе пра магчымае прасл. *pristanъ/ь. Гл. таксама Сной₂, 579.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sierociniec

м. дзіцячы дом; сірочы прытулак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przytułek, ~ku

przytuł|ek

м. прытулак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Blibe

f -, -n прыста́нак, прыту́лак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schlpfwinkel

m -s, - прыста́нішча, прыту́лак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Himstätte

f -, -n жыллё, прыту́лак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hospz

n -es, -e прыту́лак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

призре́ние ср., книжн. до́гляд, -ду м.; апекава́нне, -ння ср., апе́ка, -кі ж.; (приют) прыту́лак, -лку м.;

обще́ственное призре́ние грама́дскае апекава́нне (грама́дская апе́ка);

дом призре́ния бе́дных уст. прыту́лак для бе́дных;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

амша́рына, ‑ы, ж.

Тое, што і імшарына. Каржакаватыя хвойкі саступалі месца багунніку, а далей распасціраліся пухнатыя амшарыны, гасцінны прытулак журавоў і чапляў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́спіс

(англ. hospice, ад лац. hospitium = гасціннасць)

прытулак, багадзельня, спецыяльная клініка для безнадзейна хворых.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)