энстаты́т

(ад гр. enstates = праціўнік)

мінерал групы піраксенаў зеленаватага, жаўтаватага колеру, бывае бясколерны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пасцяпе́навец, ‑наўца, м.

Уст. Прыхільна маруднага, паступовага развіцця, праціўнік рашучых, рэвалюцыйных метадаў. Гэта вельмі непрыемна ўсім пасцяпенаўцам і апартуністам, гэта ўнушае страх нават многім сацыял-дэмакратам з лагера хвасцістаў, але — гэта факт. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэтрагра́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Праціўнік прагрэсу, рэакцыянер. — У цікавы час мы жывём, — прамовіў Дым. Яму прыемна слухаць разважанні Астахава, што без чалавека авіяцыя не абыдзецца, але ж і рэтраградам нельга быць. Алешка.

[Ад лац. retrogradus — які ідзе назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gégenspieler

m -s, -

1) праці́ўнік

2) партнёр (у гульні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

-фоб

(гр. phobos = страх)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «ненавіснік», «праціўнік».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёперашко́ды, ‑шкод; адз. радыёперашкода, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Электрамагнітныя ваганні, якія скажаюць карысныя сігналы і перашкаджаюць нармальнай рабоце радыёпрыёмных прыстасаванняў. Ведаючы, што «праціўнік» можа рабіць радыёперашкоды, камандзір загадаў .. перадаваць кожную радыёграму двойчы. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́раг м. Feind m -(e)s, -e; Gégner m -s, - (праціўнік);

закля́ты во́раг Érzfeind m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэтрагра́д

(лац. retrogradus = які ідзе назад)

чалавек з адсталымі поглядамі, праціўнік прагрэсу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Праціве́нь ’ток у гумне’ (віл., паст., Сл. ПЗБ). Рус. наўг. про́тивень ’свіран насупраць хаты’. Да проціў; семантычная матывацыя паводле прасторавай арыентацыі.

Праці́вень, праці́ўнік ’непрыяцель’ (ТСБМ, Янк. 3.), ’праціўны’ (Касп.). Параўн. рус. проти́вень ’вецер у твар’, проти́вник ’непрыяцель’. Дэрываты ад проціў, праціўны з рознымі суфіксамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kontrahént

m -en, -en бок у дамо́ве, контраге́нт; спарт. праці́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)