Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Праця́жына ’прадаўгаватае ўзвышэнне сярод балота’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Да працяжны, працяг (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Арга́н (БРС), арга́ны (Нас., Касп.). Рус., укр.орган. Ст.-слав.оръганъ з грэч.ὄργᾰνον (Саднік-Айцэтмюлер, HdWb, 77). Ст.-рус.органъ, органи (XI–XVI ст.), пазней тлумачыцца ў Бярынды, 225, таму можна лічыць, што ст.-бел.арганы (Шакун, Гісторыя, 106) працягст.-рус.органы, а сучаснае беларускае — працяг старабеларускага. Аб форме варган гл. варганіць.
1) падо́ўжаньне, падаўжэ́ньне (дада́дзеная ча́стка); прадаўжэ́ньне n., праця́г -у m
2) Diplom. пралянга́цыя f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
duration
[duˈreɪʃən]
n.
праця́г ча́су, праця́гласьць, трыва́ньне n.
for the duration — на працягу́
of short duration — нядо́ўгатрыва́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
przedłużenie
н.
1. падаўжэнне; пралангацыя;
przedłużenie kontraktu — пралангацыя кантракта;
2.працяг
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
extent[ɪkˈstent]n.(of)
1. паме́р; праця́г, праця́гласць
2. ступе́нь, ме́ра
♦
to some/a certain/a large extent у некато́рай/пэ́ўнай/зна́чнай ступе́ні;
to what extent? нако́лькі?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Fórtgang
m -(e)s
1) адыхо́д
2) дале́йшы ход; праця́г
séinen ~ néhmen* — праця́гвацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Скані́ ‘спакой’ (Нас., Бяльк.). Хутчэй з рус.искони́, чым працягстараж.-рус.искони, ст.-слав.искони. Апошнія з из‑кон‑, гл. канец (Праабражэнскі, 2, 274; Фасмер, 2, 140).